” Μα πες μου εσύ που όλα τα ξέρεις ποιος είναι ο δρόμος για τ΄αστέρια; Κοιτάζονται, μιλάνε, γελάνε, μιλάνε με τα χέρια και αρχίζουν να πετάνε αγκαλιά μέσα στη ζαλάδα”
( Πάνος & Χάρης Κατσιμίχας Μάρκος+ ‘Αννα )
Με ένα χαμόγελο ξεκίνησαν όλα και με χαμόγελα συνεχίζονται. Ευτυχία δεν είναι ούτε τα πολλά λεφτά ούτε οι δήθεν καλή ζωή άλλα να περνάς καλά. Η ευτυχία κρύβεται στα πιο απλά πράγματα και όσοι το καταλαβαίνουμε είμαστε τυχεροί. Μια βόλτα μέσα στη νύχτα, μια ταινία με ποπ κόρν και κρασί, ατέλειωτες κουβέντες λέγοντας φιλοσοφικές χαζομάρες (που δεν είναι και τόσο χαζομάρες τελικά) μέχρι τα χαράματα. Ίσως ένα όμορφο παραμύθι ή η μαγεία στιγμής με άρωμα άνοιξης, με συντρόφια θαλασσινό αέρα. 
Αλήθεια, πότε πήγατε τελευταία φορά στην πιο κοντινή Μαρίνα, στην επόμενη παραλία για να μυρίσετε λίγο αλμύρα από το πέλαγος; Πόσο πάθος νιώθετε για την ζωή και για αυτό με την όποια την γεμίζετε; Όταν τα απλά πράγματα ζωγραφίζουν τα πιο λαμπερά χαμόγελα είτε αυτό είναι στο πρόσωπο είτε σε μια ματιά είτε στην καρδία πως το ονομάζετε; Απλά όμορφο.Όταν αυτό είναι αποτέλεσμα της επικοινωνίας δυο ανθρώπων; Από ανθρωπινό, φιλικό, ερωτικό μέχρι αγάπη θα μπορούσε να είναι τα πάντα. Δεν έχει σημασία πως θα το ορίσουμε. Αρκεί που είναι αυτό που είναι. Όπως είναι δίνει χαρά και εξελίσσεται όπως εξελίσσεται.
Άκρως προσωπικό και κωδικοποιημένα πράγματα γράφω και αν δεν έχετε ήδη σταματήσει να διαβάζεται αυτές τις γραμμές θα φτάσετε στο συμπέρασμα ότι συμβαίνει κάτι μαγικό και όμορφο στην ζωή μου που προφανώς το μοιράζομαι με άλλον άνθρωπο που για μένα είναι άγγελος γιατί απλά κατάφερε να ζωγραφίσει εκείνα τα χαμόγελα. Λέει ότι με ταλαιπωρεί και ότι είναι κρίμα. Προσωπικά δεν το θεωρώ ταλαιπωρία να έρχεται κάποιος μέσα στην νύχτα με ένα μπουκάλι κόκκινο κρασί και σοκολάτες. Έτσι απλά. Θα έλεγα ότι ήταν καιρός κάποιος να το κάνει έτσι απλά. Όπως και να κάνει όλα τα άλλα πράγματα έτσι απλά.
