Το νέο πάντα τρομάζει τα μυάλα στένων αντιλήψεων

Μπορείς να πουλάς επανάσταση όσο θέλεις, αλλά δεν θα σε πιστέψει κάνεις αν δεν την κάνεις. Ο τσαμπουκάς και τα υπονοούμενα δεξιά και αριστερά κάνουν εντύπωση άλλα μόνο με την πρώτη ματιά. Αν τελικά πίσω από τον τσαμπουκά κρύβεται ένας άνθρωπος δειλός που προτιμά τα πίσω μαχαιρώματα αντί τον απευθείας είναι μάλλον παράδειγμα προς λύπηση. Θλίβομαι όταν βλέπω δήθεν αυθεντίες να κατηγορούν κάθε τι νέο, καινούργιο, φρέσκο. Έγινε μόδα ο φόβος προς κάθε τι νέο.
Άκρως συντηρητική συμπεριφορά. Κρίμα, κρίμα. Σε λίγες μέρες γιορτάζουμε σε τούτα εδώ τα μέρη κάτι. Μα πως το λένε, κάτσε να το θυμηθώ..Την επανάσταση κάποιων έναντι μιας δικτατορίας…Πολυτεχνείο. Σας λέει κάτι; Και φέτος θα είμαστε εκεί. Θα καταθέσουμε ένα λουλούδι εις μνήμην των Θυμάτων. Θα λάβουμε μέρος στην πορεία. Θα καταγράψουμε με όλες τις αισθήσεις μας τα γεγονότα της μέρας. Όχι, δεν αριστερίζω, ανθρωπίζω. Χαιρετώ σας προς το παρόν γιατί έχω να κάνω και κάτι χρήσιμο για την κοινωνία σήμερα. Και όσοι δεν κατάλαβαν τούτες εδώ τις γραμμούλες: Δεν πειράζει.