Μπορεί να μην ακούσω για την αλλαγή του χρόνου την ιστορική καμπάνα της Μητρόπολης του Αγίου Στέφανου. Μπορεί να μη δω τα πυροτεχνήματα πάνω από τα ανάκτορα και ούτε θα χορέψω βαλς με ένα ποτήρι σαμπάνιας στην κεντρική πλατειά της Βιέννης. Στην καρδιά και το μυαλό μου όμως θα το χορέψω. Το 2008 μας αποχαιρετά με μια οικονομική και κοινωνική κρίση σε εξέλιξη και άλλο έναν πόλεμο. Κάθε χρόνο ευχόμαστε ειρήνη και κάθε χρόνο δεν λεει αυτός ο κόσμος να την φιλοξενήσει. Όπως τα κύματα του Δούναβη κυλά η ζωή. Μήπως είναι καιρός μετά αιώνες συγκρούσεων να θυμηθούμε πάλι τι σημαίνει ανθρωπιά.
[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=4M8cIhZ_AFc&feature=related]