Παρασκευή βράδυ. Άλλος ένας καφές. Το ραδιόφωνο σταθερή συντροφιά. Δώδεκα παρά. Τέτοιες ώρες έχει μια ατμόσφαιρα απόλυτης ηρεμίας και βγαίνει δουλεία ή έρχεται η έμπνευση. Παραμέλησα το blog μου τις τελευταίες μέρες για χάρη μεταπτυχιακών, επαγγελματικών υποχρεώσεων και του νέου «παιχνιδιού- project» μου, το Jellycious. Παιχνίδι για την χαλαρή σχεδόν παιχνιδιάρικη διάθεση του. Project γιατί πίσω από αυτό το παιχνίδι κρύβεται χρόνος και κόπος για να προσφέρει το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα για την κοινωνία, κοινότητα, τους θαμώνες του. Project γιατί κινείται γύρω από τη δουλεία, τα project των συμμετεχόντων και την συνεργασία μεταξύ τους. Ροκάνισα σημαντικά τα νεύρα και την υπομονή κάποιων φίλων και γνωστών. Συγνώμη παιδία! Σας ευχαριστώ πολύ που με αντέξατε! :-P. Υπόσχομαι να αξιωθώ να γράψω ένα post της προκοπής αυτές της μέρες. Ήδη ντρέπομαι που δεν το έχω κάνει. Ιδέες υπάρχουν αλλά η αξιολάτρευτη κυρία Έμπνευση δεν λέει να μου κάνει την τιμή.