Ευχή στ’ άστρα

‘Ο,τι αδυνατεί να πει μια φωνή λέει το βλέμμα.

Ό,τι αδυνατεί να χωρέσει ένα μυαλό το χωράει μια αγκαλιά.

Η ευχή μου τόσο απλή και απέραντη ταυτόχρονα.

Γυρεύοντας το ζεστό ήχο της φωνής σου,

Την παρηγοριά των ματιών σου και την ασφάλεια της αγκαλιάς σου.

Πέταξε το κοριτσάκι σου και άνοιξε φτερά.

Με την δύναμη του αγέρα αναζητά νέες πολιτείες, νέες εμπειρίες.

Σε κάθε δυσκολία η σκέψη σου συντροφιά και σπίθα ελπίδας.

Σε κάθε επιτυχία μια ματιά στ΄άστρα, στ’ απέραντα τ΄ουρανου.

Εκεί ψάχνω τη μορφή σου,

Όπως τα παιδιά τ’αστρα που πέφτουν,

Τις νεραϊδες

Για να ακούσουν μια ευχή τους.

Dedication:

Ο καθένας σας έχει βάλει ένα πετραδάκι τα τελευταία 8 χρόνια. Κάποιοι από εσάς 8, άλλοι, 5, άλλοι 4, κάποιοι 2, 1… δεν έχει σημασία. Ξέρετε γιά. 😉

To-be-philosopher: Pan

Σαλονίκο-παρέα:  Oneiros (φωτογραφία και τέος blog header, πρίξιμο για τούτο εδώ το μπλόγκι, always challenging), Magica (στα εκφραστικά drums), Argos (στα λογικά drums), Christideli & Amarkos (παιδιά σαν έμενα), Poetic_Justice (ο ποιήτης)

Μικρά θάυματα: Billy (το φιλικό καμπανάκι), Constantinos (creative sweetheart),  papachatzis & solitudine (κουβέντες με καφέ και τσιγάρο), goldstein & sara_vyt (un-παίχτ-able)

Η ζωή σε πρώτο πλάνο:  Bouklovski (eviva, crazy life), Frixos (dancing doctor), Girl Gang Politikou ( Vivian, Elpiniki, Vicky), Penny (η κυρία του PR class)

Σταθμοί: Psilikantzoy & kaltsovrako (speechless respect), Sofiagk (ελληνικός βαρύ γλυκός), tsimitakis (revolutionary), lexx (web ξωτικό), iliaskount (spotting spotless mind)