Συναντήθηκαν τυχαία. Ίσως και όχι τόσο τυχαία αν σκεφτεί κάνεις ότι ο κόσμος είναι μικρός, πολύ μικρός ενίοτε. Κάποιες στιγμές κλεφτές ματιές έψαχναν στο ημίφως τη μορφή του άλλου και συχνά από μαγεία συναντούσαν ένα άλλο ζευγάρι μάτια με την ίδια αγωνία, την ίδια απορία.
Μια γλυκιά λάμψη και στα δυο ζευγάρια ματιών. Με τον ίδιο τρόπο ζωγράφιζε η μαγεία της στιγμής χαμογελά στα δυο πρόσωπα. Δυο ψυχές μιλούσαν μια διαφορετική γλωσσά εκείνη την βραδιά. Χωρίς λέξεις. Πως θα μπορούσε να είναι και αλλιώς , εφόσον για κάποια πράγματα αδυνατείς όχι μόνο να βρεις λέξεις άλλα αδυνατούν και οι λέξεις οι ίδιες να το περιγράψουν, να χωρέσουν σε αυτό;
Από ψηλά τους έβλεπε το φεγγάρι παρέα με τ’άστρα και έλεγαν, για το τι περίεργα πλάσματα είναι οι άνθρωποι όταν νιώθουν και δεν μπορούν να ντύσουν τα αισθήματα με σκέψεις και λέξεις. Έκλεισε το φεγγάρι ένα μάτι στ’ άστρα και είπε: “Ευτυχώς, να πείτε. Πως αλλιώς θα βλέπαμε τα όνειρα καλοκαιρινής νυκτός κάτω από αυτόν τον ουρανό;”
Photo: Wendigo on Flickr
Λοιπόν ξέρεις κάτι,
ετοιμαζόμουν για μια καληνύχτα στο friendfeed και άκουγα ένα τραγούδι που το κείμενο σου έντυσε υπέροχα.
«Αυτή η νύχτα μένει».
Να σαι καλά.
@John Black Σε ευχαριστώ πάρα πολύ! Είναι υπέροχο κομμάτι και τιμή μου που για σένα ταιρίαζουν.
Πολύ ωραίο κείμενο!!Ειλικρινά είμαι εντυπωσιασμένος.Εγώ προσωπικά έμεινα σε αυτό:τι περίεργα πλάσματα είναι οι άνθρωποι όταν νιώθουν και δεν μπορούν να ντύσουν τα αισθήματα με σκέψεις και λέξεις.
Μερικές στιγμές σίγουρα είναι καλύτερο να μη μιλάς άλλωστε μιλάνε τα μάτια,οι ψυχές μιλάνε οι ίδιες οι στιγμές από μόνες τους.Άλλες πάλι ίσως μερικά πράγματα είναι και επιβεβλημένα να τα πεις αν τα νιώθεις και να μην τα κρατήσεις για τον εαυτό σου.
@Administrator Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Οι άνθρωποι έχουν ξεχάσει πότε να εκφράσουν αισθήματα με τον πιο κατάλληλο τρόπο. Όλες οι σιωπές δεν είναι ίδιες. Που και που χρειάζεται και να σπάσει η σιωπή.
Χαμογέλασα διαβαζοντάς το. Υπεροχο! όσα περιγραφεις, όπως τα περιγρραφεις
@philos Να΄σαι καλά! Όπως βλέπεις έχω ανοίξει το κουτάκι με τον ρομαντισμό για άλλη μια φορά…και τον ερωτισμό αλλά psssit αυτό μεταξύ μας.
Πώς αλλιώς άραγε… Μ’αρέσει το ερώτημα γιατί απλώς δεν έχει απάντηση.
Καλημέρα
@kitsosmitsos Πως αλλιώς … Αφού αγαπιούνται οι άνθρωποι … Καλημέρα!