Αν- ανδρός εγωϊσμός

Προσπαθεί να βρει εκείνον. Της λέει ότι θα την πάρει σε δυο λεπτά. Βρίσκει το κουράγιο να κάνει άλλη μια κλήση για ιατρό.

” Αποκλείεταιι το ενδεχόμενο εγκυμοσύνης;”

Ένιωθε κρύο ιδρώτα να τρέχει στην πλάτη της, να τρέμει ολόκληρη και να την διαπερνούν κρυάδες σαν ρεύμα.

“Να ξεκουράζεσαι, κοπελιά. Υπερκόπωση είναι αυτό που έχεις.”

‘Έγκυος; Αποκλείεται,” λέει στον εαυτό της.

Περνούν οι μέρες. Εκείνος, ακόμα να πάρει τηλεφωνώ.  Όπως πάντα. Τον είχε συνηθίσει. Σηκώνεται από το κρεββάτι και τρέχει στο φαρμακείο της γειτονιάς. Πάλι τρέμει, πάλι κρυάδες. Ζητά ένα τεστ εγκυμοσύνης και τρέχει ξανά σπίτι. Ατελείωτα αυτά τα λίγα λεπτά αναμονής. Κοιτά και ξανακοιτά το ρολόι. Τελικά, βλέπει το αποτέλεσμα. Καυτά δάκρυα τρέχουν στα μάγουλα της.

Την επόμενη μέρα, την καλεί εκείνος για να τα πούνε. Είναι αποφασισμένη. Φτάνει στο σπίτι του και κάθεται στο σαλόνι. Το βλέμμα της τον διαπερνά.

¨Είσαι πολύ τυχερός που δεν θα γίνεις πατέρας του παιδιού μας.”

Εκείνος παγώνει. Διακρίνει φόβο στα μάτια του. Συνέρχεται όμως γρήγορα και απαντά: ” Μα ήσουν με τον άλλον.”

“Ποιον άλλον, δεν έγινε τίποτα. Έναν σύντροφο έχω εδώ και μήνες και το ξέρεις.”

Ήξερε πολύ καλά ότι εκείνος δεν ένιωθε πότε κάτι πιο βαθύ για εκείνη. Ένα καπρίτσιο ήταν, ένα πήδημα να ξεπεράσει την υπερένταση του, η τρυφερή αγκαλιά και η απεριόριστη υποστήριξη ανά πάσα στιγμή. Τίποτα ιδιαίτερο. Μιλάνε για αρκετή ώρα.

Εκείνη σηκώνεται για να φύγει. Την αγκαλιάζει. Αρχίζει να της χαϊδεύει τα μαλλιά, τον λαιμό, τους ώμους, την πλάτη. Νιώθει το τρέμουλο του από την ένταση. Μιλούν για το παιδί που η τύχη δεν τους χάρισε γιατί δεν έπρεπε. Συγκινημένοι και οι δυο. Μόνο που εκείνος κάνει το λάθος να την αγγίζει όχι τρυφερά πλέον αλλά ερωτικά.

Οργισμένη τον σπρώχνει μακρυά της. “Δεν κατάλαβες τίποτα. Τα έχεις όλα για δεδομένα.” Φεύγει τρέχοντας.

Κλείνει την πόρτα του διαμερίσματος της. Ακουμπάει την πλάτη της στην πόρτα και κλαίγοντας λέει  “Τέλος.”

Picture by Hysterical Bertha via Flickr