Η συζήτηση περί ουσιαστικής πολιτικής στην πράξη και πολιτικής στάσης στην δεν είναι κάτι καινούργιο στα διαδικτυακά λημέρια. Με αφορμή ένα ενδιαφέρον κείμενο και εξίσου ενδιαφέροντα σχόλια στο blog του ellinaki για την αποχή ως συνενοχή στις εκλογές, έγινε σε μια άλλη διαδικτυακή στάση μια ενδιαφέρουσα συζήτηση περί πολιτικής. Συμμετέχοντες, ο Παναγιώτης Παπαχατζής, μέλος του Τομέα Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ, και εμένα.
Υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που πιστεύουν σε κάποιες ιδέες. Παναγιώτης Παναχατζής
Για να γίνει πιο κατανοητό το υπόβαθρο της κουβέντας δεν θα σας γράψω ακόμα επιχειρήματα αλλά το τι ενώνει τους δυο συμμετέχοντες. Νέοι, που την επαγγελματική τους πορεία δεν την άφησε να την ορίσει κανένα “κακό σύστημα”. Παθιασμένοι με την πολιτική αλλά όχι θεωρητικά, επί του πρακτέου. Δουλέψαμε και δουλεύουμε και οι δυο με πολιτικούς και κόμματα. Ο Παναγιώτης πλέον επαγγελματίας κόμματος, εγώ επέλεξα συνειδητά να κάνω πολιτική επικοινωνία μόνο ως εξωτερικός μη- κομματικός συνεργάτης και όχι στην βάση παραγωγής πολιτικής, αλλά ο ρόλος μου περιορίζεται στο τεχνικό σκέλος της εικόνας. Δουλέψαμε κατά καιρούς μαζί με τον Παναγιώτη αλλά περισσότερο στο τεχνικό κομμάτι υλοποιήσης ιδεών σε φιλικό πλαίσιο.
Ναι, πιστεύουμε σε ιδέες και αξιές και τις υπηρετούμε και οι δυο. Είναι ίδιες απλά ο δρόμoς μας διαφορετικός. Κωνσταντίνα Ζoehrer
Το πάθος για “να γίνει κάτι” ενώνει κάποιες φορές. Σε πολλά θέματα συμφωνούμε, σε κάποια διαφωνούμε. Τι ενδιαφέρον της κουβέντας μας ήταν ότι είναι από τις σπάνιες φορές να προσπαθεί κάποιος με σαφή πολιτική- κομματική ταυτότητα, να διαθέσει τον χρόνο του, για να καταλάβει το τι ζητά κάποιος σαν έμενα, από τους συμμετέχοντες στην πολιτική σκηνή στην Ελλάδα, και όχι μόνο (το ενδιαφέρον μου για μια νέα μορφή διακυβέρνησης το έχω καταθέση εδώ 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10). Ίσως και από τις λιγοστές φορές που έγινε διάλογος, με αίσθηση χιούμορ αλλά το κυριότερο με ειλικρίνεια. Τουλάχιστον αυτό θέλω να πιστεύω.
Ο Παναγιώτης και εγώ καλά τα λέμε, και θα τα πούμε στην πορεία και άλλες φορές. Το θέμα δεν είναι να τα λέμε μετξύ μας αλλά ότι θα καταβάλλουμε, ο καθενας με τις δυνατότητες του, καθε προσπάθεια να γίνει πραγματικότητα η συμμετοχική δημοκρατια στην Ελλάδα, γιατι το πιστεύουμε και οι δυο εξίου.
Σας συνιστώ να διαβάσετε την συγκεκριμένη κουβέντα εδώ, Αξίζει να δείτε ότι υπάρχει διάθεση και προσπάθεια στην πολιτική σκηνή της χώρας, άσχετο αν αυτό δεν φαίνεται στα τηλεοπτικά παράθυρα. Συμβαίνει όμως, και καλώς συμβαίνει για να έχουμε και φως αισιοδοξίας. Όσο για τον διάλογο, εδώ θα είμαστε και θα τον συνεχίσουμε. Τα σέβη μου.