Πρωινό ξύπνημα. Νες μέτριος γάλα παρέα με γρήγορη ενημέρωση με ειδήσεις και blog posts, ματιά στην ατζέντα. Μουσική για να ξεσηκωθούν και τα πνεύματα. Βουρτσιμά δοντιών, ντύσιμο και φύγαμε. Στην πλάτη, η τσάντα με το λατρεμένο mac book, την Μίνα. Σταθμός ηλεκτρικού προς κατεύθυνση Κηφισιά. Βγάζω βιβλίο για διάβασμα. Από τα παράθυρα καθώς το τραίνο προχωρά στην διαδρομή του ακτίνες απαλού φωτός μου χαρίζουν ένα τρυφερό χάδι. Τελικός προορισμός Κηφισιά. Φτάνουμε. Για πρωινό ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης.
Στο γραφείο ο δεύτερος καφές, espresso latte διπλός. Μοιάζει με εκείνα τα πρωινά όταν έτρεχα ακόμα από αμφιθέατρο σε αμφιθέατρο, από όροφο σε όροφο, από βιβλιοθήκη σε βιβλιοθήκη. Είναι Νοέμβρης μήνας και ο καιρός είναι φιλικός προς την κατά καιρούς αφιλόξενη Αθήνα. Την γλυκαίνει με ζεστές θερμοκρασίες και λιακάδες.
Τελευταία ασκούμαι σε νέους τρόπους αποβολής έντασης. Ασκούμαι είπα, δεν είπα ότι τα καταφέρνω πάντα. Δύσκολοέτσι και αλλιώς για τον έντονο ατίθασο χαρακτήρα μου. Μεγαλώνω. Παίδες, το δηλώνω. Μεγαλώνω και κάτι μικρά πράγματα, όπως το χάζεμα μιας βιτρίνας καθώς ανεβαίνω την Κηφισίας προς το γραφείο, ξαφνικά φαίνονται μεγάλα.
Αμάν βρε Κωνσταντίνα αν δεν σε ήξερα θα νόμιζα ότι πλησιάζεις τα 50 με αυτά που γράφεις. Ακούς εκεί μεγάλωσες; Καλή σου μέρα
@ΞΕΝΗ Καλά ντε, μη βαράς. Είπα και εγώ να εκφράσω την αίσθηση αυτή…για τα 50 έχω πολύ μέλλον ακόμα πάντως.
Για πρωινό ένα κουλούρι Θεσσαλονίκης… στη Κηφισιά…
Τι ωραίο ξεκίνημα για την ημέρα μας… Αν και έχω να σημειώσω πως πίνεις πολλούς καφέδες… Καλό απόγευμα. 🙂
υγ. Συγχαρητήρια για το νέο εγχείρημα, κάθε επιτυχία. 🙂
@chriszlatis Να είσαι καλά! Μπα, τους μειώσα τους καφέδες, όπως και πολλά άλλα. 🙂