Τα νέα μέσα αναμφισβήτητα έχουν ταράξει τα νερά της επικοινωνίας και έδωσαν μια νέα διάσταση στην έκφραση μας. Η δυνατότητα να εκπέμπουμε με ένα κλικ την δυσαρέσκεια μας και να έχει πλέον αντίκτυπο, να προκαλεί αντιδράσεις είναι πολύτιμο εργαλείο ειδικά σε καιρούς οικονομικής κρίσης. Αν σκεφτείς ότι ο κόσμος δεν κατεβαίνει μόνο στους δρόμους και φωνάζει αλλά τεκμηριώνει την άποψη του. Ένας διαφορετικός τρόπος οργάνωσης και αντίληψης των πραγμάτων εδραιώνεται και σε κάποιους τομείς πχ. πολιτική, διαφήμιση αναζητιέται πλέον η αναδόμηση των θεμελίων ώστε να επιτευχθεί εξέλιξη. Θα μου πεις, τι μας λες τώρα, και σιγά το νέο; Έλαμ’ ντε ότι τελικά εμείς εδώ καλά τα λέμε άλλα κάποιοι δεν το πιάνουν το υπονοούμενο σε λέω;
Εις τα ελληνικά τα μέρη, βλέπουμε αξιόλογες προσπάθειες να πιάνουν τόπο. Το govmeter που καλύπτει μια ανάγκη των πολιτών για να ελέγχουν τις εκάστοτε κινήσεις της εξουσίας, Ιδανικά αυτό θα είναι το αποτέλεσμα. Σημασία έχει ότι τα πρώτα βήματα έχουν γίνει. Λάθη σαφώς θα γίνονται, μικρότερα ή μεγαλύτερα. Είναι και απαραίτητα στην προκείμενη φάση γιατί λειτουργούν ως ερευνητική δικλείδα, ένα beta testing στο κοινό. Οι πολίτες ελέγχουν την εφαρμογή των προεκλογικών εξαγγελιών της παρούσας κυβέρνησης. Καλώς μας βρήκε μια πρώτη αλλαγή αντιμετώπισης του status quo. Την πολιτική μου γκρίνια την φυλλάω για το πέρασμα των 100 ημερών (δύσκολα βέβαια, αλλά έδωσα τον λόγο στον εαυτό μου να μη βιαστώ να ανοίξω το στοματάκι μου δημόσια).
Τώρα, για τον χωρό της διαφήμισης, επικοινωνίας γενικότερα, που αν και δημιουργικός και υποτίθεται λιγότερο στρυφνός από την πολίτικη, δεν μπορώ να πω ότι ισχύει κάτι αντίστοιχο. Ακόμα μιλάμε για μια κυριολεκτική μάχη μεταξύ παραδοσιακής και ψηφιακής (digital) επικοινωνίας. Κατά την άποψη μου δεν τέθηκε ζήτημα επιλογής του ενός ή του άλλου τρόπου άλλα αλληλοσυμπληρωσης. Ας με διορθώσει κάποιος, αν κάνω λάθος. Επίσης, την στιγμή που μιλάμε για αλληλοσυμπλήρωση, μιλάμε και για μια αλλαγή στις βασικές δομές του χώρου. Ναι, και εδώ οι αλλαγές είναι πλέον απαραίτητες. Η απόλυτη άρνηση της διαπίστωσης αυτής δεν ωφελεί κανέναν. Κάτι “ασήμαντες¨ εταιρίες, όπως η IBM, Dell προσαρμόζονται και δεν προσαρμόζεται ο τομέας που κατεξοχήν καλείται να καλύψει αυτή την ανάγκη επικοινωνιακής προσαρμογής στις εταιρίες. Γιατί μάναμ;
Καταργήθηκαν βασικοί πυλώνες εμπορικής επικοινωνίας και δεν το ξέρουμε;
1. Κατανόηση προϊόντος, υπηρεσίας, ανταγωνισμός, δεδομένα αγορές, τα budget διαφήμισης μειώνονται σταδιακά αλλά σταθερά, επειδή τα αποτελέσματα της (άμεσες πωλήσεις) είναι ελάχιστα ως προς της δαπάνες της (εμ, ο κόσμος ψάχνεται μάναμ, όταν στα λέω, δεν με πιστεύεις).
2. Χάθηκε να κάνεις λίγο έρευνα; Λέω τώρα σαν γνήσιο μικρο και ανόητο και απόλυτο ξανθό κεφαλάκι. Και να έρθω εις τα σοσιαλμιντιακά, για να γδάρω πρώτη την γούνα μου. Ποιος μας είπε βρε ρεμάλια, ότι άπλα στήνεις κάτι εργαλειάκια και κάτι κάνουμε. Που είναι το περιεχόμενο οέο; Ξεχάσαμε και αυτό που “πουλάμε”- την δημιουργία συγκεκριμένου target; Μη τα κάμνεις “τα πάντα όλα”, “χύμα στο κύμα”, και προ πάντων “ άρπα κόλλα”, δεν φτουράει μάναμ. Άκου την νεράιδα…λίγο, όχι πολύ γιατί θα πάρει θάρρος. (λες και δεν το έχει έτσι και αλλιώς αλλά λέμε τώρα)
3. Το Community marketing ή audience marketing, είναι σχετικά νέος όρος στην αγορά. Περιγράφει όλα αυτά τα ευφάνταστα, πολύχρωμα, μελωδικά πραματάτσια που λένε να πουλήσουν οι λεγόμενοι guru του χώρου ( λέμε ότι υπάρχουν τέτοιο για να μην τους θίξουμε, ξέρουμε όμως ότι ο τομέας είναι τόσο φρέσκος και εξελισσόμενος που αν ακούσεις την λέξη guru, να είσαι σίγουρος ότι σου πουλάει φύκια για μεταξωτές κορδέλες και κατά προτίμηση με ροζoπράσινες βούλες για να δέσει το γλυκό, με πιανς;) Αν δεν σε ενδιαφέρει ο κόσμος που θα αγοράσει εν τελεί την σοκολάτα, το κινητό, το αυτοκίνητο, το χψ gadgetάκι, τότε αυτός ούτε θα ενδιαφερθεί να αγοράσει και θα πάει όπου του φέρονται όμορφα, όπου του δίνουν ότι χρειάζεται, αγάπη και προδέρμ. That simple! Η ποικιλία μεγάλη πια. Να΄ ναι καλά αυτή η ελεύθερη αγορά της επιλογής και πληθώρας.
4. Συνεχίζομεν, κατανόηση καναλιών επικοινωνίας. Μάναμ, σου έχω πει, και μπορεί να στα πει και το επιτελείο του δόλιου του Obama, ο κακομοίρης είναι μόνο πρόεδρος των ΗΠΑ, τίποτις φοβερό, απλά καθορίζει λιγουλάκι την αγορά. Αν μου χρησιμοποιείς τα facebookιά τα twitterάκια και λοιπά φαντεζί πράματα σαν την τηλεόραση και μου τρίψεις στη μούρη, λες και είναι κρέμα ημέρας, ότι είσαι ο τέλειος ο άνδρας, ο πρόστυχος, ο ιδανικός, δεν θα τραβήξεις το ενδιαφέρον μου, που εν πας περίπτωση, έχουμε και ένα επίπεδο και γούστο. Αν πάλι μου πεις τι ψάχνεις, τι θέλεις, τι λαχτάρας, και θα προσπαθήσω να σου το βρω για να σου το προσφέρω, αλλάζει το ζήτημα.
Θα σου πω και που τα διαβάζω αυτά τα πράματα και με έβαλαν σε βαθιά φιλοσοφική σκέψη. Για πάτα μια στα παρακάτω λινκάκια, να΄ναι καλά και μου προκαλούν σχετικές αϋπνίες:
The Four Spheres Of Social Media Strategy
What Does Innovative Social Engagement Look Like For Businesses and Governments?
On Twitter and Social Networks, Brands Benefit from Conversations
παπα τρόμαξα να το διαβάσω.. δε φταίει το θαυμάσιον κείμενο.. αλλά ότι στο “στην υγειά μας” έχει αφιέρωμα στα παλιά (αττικ, γιαννίδης, σογιουλ…) δια μέσω δαβίδ ναχμία.. και επιδή έχω ενα κόλλημα χαζεύω ώρες ώρες.. :):)
στην αγορά βρίσκομαι 27 χρόνια.. και με έχουν απασχολήσει.. απο πλευράς διαφημιζόμενου.. αλλά δε ξέρω τι έχω πάθει τα τελευταία χρόνια.. σα να βρήσκομαι σε αντιαγορά.. σα να θεωρώ τη διαφήμιση ανήθικη.. και γενικά την κοινωνική μηχανική.. είμαι γεροντοεπαναστατημένος τι να κάνουμε;.. ελπίζω να μου περάσει.. γιατί έχουμε και βιοποριστικές ανάγκες.. :):)
έτσι λοιπόν.. για τώρα.. και μέχρι τη λήξη αυτής της επαναστατικής περιόδου.. εντελώς επιγραμματικά:
1. θέλω.. η πώληση των πρωιόντων να συσχετίζεται με την ποιότητα και την τιμή τους.. και αντί για διαφήμιση.. να υπάρχει πληρωφόρηση.. που να μην υπαγορεύεται από τον πωλητή.. :):)
2. δε θέλω ο καταναλωτής να στοχοποιήται.. όπως στοχοποιεί ο πορτοφολάς το πιθανό θύμα του.. ούτε να του δημιουργούνται ανάγκες με στόχο τα ραγαία μειούμενα έσωδά του.. (το διακαιούται να το πάρει το λίγο θάρος της η νεράιδα.. :):))
3. περι ελευθερίας της αγοράς.. τοποθετήθηκα λακωνικότατα προσφάτως.. να μη τα μεταφέρω εδώ.. πάτα με.. :):)
4. τι ψάχνω;.. εκτός μιας απλής φυσικής συντήρησης (στην εκτως νετ ζωή μου).. στα κοινωνικά δίκτυα.. τι άλλο; επικοινωνία.. στην αγορά.. δικαιωσύνη!! (χαχα όχι που δε θα μουέβγαινε πάλι..:):))
τα λινκάκια δε τα πατώ ακόμα.. μου τραβά λίγο το αυτί η τιβί.. πρέπει να κάνω και ένα γύρω στα διαδυκτιακά κοινωνικά μου.. αλλά μάλον θα επανέλθω.. :):)
παραλλήρησα πάλι.. δε το έχω ξαναπάθει εδώ νομίζω.. έτσι είναι.. για πόσο μπορέι κανείς να κρήβεται;.. :):)
καληνυχτούδιαααα :):)
@koulpa Τα ταπεινά μου σέβη. Εσύ καλά τα λες, αλλά ποιος σε ακούει είναι το ζητούμενο. Τα λεφτά, τα λεφτά όπως αποδείχθηκε δεν φέρνoνν την ευτυχία ούτε την ποιότητα. Οι άνθρωποι δεν είναι απλές μαριονέττες που τις κουνάς όπως λάχει και άμα λάχει. Δεν είναι σχέση αυτό το πράμα. Τα΄πα σε κάτι λεξούλες γιατί μάμαν, εσύ γέροεπαναστάτης, εγώ μικρό ξανθοκέφαλο αγοροκόριτσο, μάλλον είμαστε ρομαντιοί και ιδεαλιστές. Καληνύχτες! 🙂
αχαχα στις διαταγές σας ερήτιμη δουλτσινέα.. πάμε σάντσο.. θαρω πως βλέπω κάποιους γίγαντες.. κλαπκλαπ κλαπκλαπ κλαπκλαπ.. :):)
Εξαιρετικό κείμενο Κωνσταντίνα. Λίγη φρόνηση στους άφρονες ‘γκουρού’ που πουλάνε και ‘κοινωνική δικτύωση’ τρομάρα τους. Καλή συνέχεια.
ΥΓ Τα κείμενα δεν νομίζω ότι θα βρω τον χρόνο να τα διαβάσω όλα αλλά εκείνα με το disintermediation, wearemedia και innovative social engagement που μου τράβηξαν το ενδιαφέρον και τα διάβασα, τα σπάνε!
@Manolis Polychronides Merci, merci.