Moments on the go

Κάποτε είχα απορία γιατί οι άνθρωποι μετά αφού σχολάσουν από το γραφείου προτιμούν να ασχολούνται με πράγματα που δεν έχουν καμία σχέση με όσα κάνουν στη διάρκεια της ημέρας. Αποφεύγουν τα 1500 πραγματάκια που μπορεί και να είναι σχετικά. Και που είναι 1500, τι σημασία έχει; Συγκρίνονται με χουχούλιασμα στο τζάκι με κρασί, συγκρίνονται με έναν πρωϊνό καφέ στα γρήγορα πριν το γραφείο με φίλους, με τον φημισμένο Toffee Nut Latte της παρέας; Ούτε καν με το smiley στην οθόνη του κινητού δεν συγκρίνονται

Οι επιτυχίες σχετικές με την δουλειά, γίνονται από σημαντικές ασήμαντες, ενώ θα ήθελες να τις πεις κάπου, απλά τις αναφέρεις σε ένα σύντομο μήνυμα για να πάρεις την αναμενόμενη και επίσης σύντομη απάντηση “Well done, χαίρομαι πολύ γι’ αυτό!”

Κάποτε, πριν περάσω μια νύχτα για να πακετάρω το παραμύθι ένος επικοινωνιακού concept σε μια παρουσίαση, έγγραφα κάποιο όμορφο κείμενο και σου το έστελνα. Άσχετα αν δεν έπαιρνα απάντηση, δεν με απασχολούσε. Πολλά μπορεί και να μην τα διάβασες ποτέ. Επίσης δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ότι τα έστελνα, όπως το χθεσινό μήνυμα.

Δεν έχω να στείλω όμως αυτές τις μέρες κάτι δικό μου, οπότε πάρε κάποιου άλλου, πιο ταλαντούχου, μπορεί και να ταυτίσεις, μπορεί και όχι.

Σκέφτηκα ότι είναι περίεργο αυτό που κάνω, και ίσως τώρα καταλαβαίνω πως είναι να σε “πλησιάζουν” και εσύ να μην είσαι σε φάση και ας θέλω παρέα στις βόλτες μου και ας μου λείπει αυτό το “κάτι” τελευταία.

Αποκλειστικά για σένα μια μικρή σοσιαλμιντιού, ξέρεις εσύ 😉