Τον είδε από μακριά.
Έκανε πως δεν τον είδε.
Του έριχνε κλεφτές ματιές.
Ένα σίγουρο χαμόγελο.
Η καρδιά της χτυπούσε πολύ δυνατά.
Έχανε το έδαφος κάτω από τα πόδια της αλλά προσπάθησε να το κρύψει.
Στέκονταν πολύ κοντά ο ένας στον άλλον.
Δεν περιμένει τίποτα από εκείνον.
Της δίνει ένα φιλί για καληνύχτα.
Πως μπορεί να είναι και αλλιώς;
Αφού ο ένας για τον άλλον είναι πολλά περισσότερα απ’όσα χωράνε οι λέξεις,
Πολλά περισσότερα απ’ όσα χωρά ο ανθρωπινός νους.
Μόνο η καρδιά μπορεί.
“..Αφού ο ένας για τον άλλον είναι πολλά περισσότερα απ’όσα χωράνε οι λέξεις, πολλά περισσότερα απ’ όσα χωρά ο ανθρωπινός νους.. Μόνο η καρδιά μπορεί..” Respect..! Από τότε που ανακάλυψα το blog σου (εντελώς τυχαία), περιμένω πως και πως το επόμενο post που θα κάνεις.. Κι εγώ που νόμιζα πως μόνο η δικιά μου ζωή είναι τόσο πολύπλοκη… 🙂 Keep Blogging κοπελιά…!! ;))
@BlueFairy Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια και ακόμα περισσότερο ότι ανακάλυψες αυτό το blog. Η ζωή είναι απλή και πολύπλοκη ταυτόχρονα, αυτό την κάνει ότι είναι. Θα σε διαβάζουμε και εμείς, συν-νεράιδα 😉 Να’σαι καλά! 🙂