Είναι βαρύ το βάσανο της απουσίας σου μάτια μου
Κάνω υπομονή για να αντέξεις
Κουράγιο για να ξαποστάσεις
Ζωγραφίζεις στο πρόσωπο μου ένα χαμόγελο
Σου κόβεται η ανάσα και θυμώνω με όσα σε βαραίνουν
Είμαι κουρασμένη αλλά δεν με νοιάζει
Μόνο το ζεστό σου βλέμμα να αντικρίσω
Το χαμόγελο σου να ηρεμεί την ανάσα μου
Η αγκαλιά σου, παράδεισος μου
Στη γραμμή πελάτης που ομολογεί πως δεν τα πάει καλά με την τεχνολογία. Τρέχει ακόμα σε IE και για να φτιάξει άλλη ενότητα σε blog και βαριέται να το ψάξει ανοίγει άλλα δυο τρία blogspot, για να υπάρχουν. Καλά κάνει ο άνθρωπος. Έρχεται λοιπόν στον επαγγελματία για εμφανισιακό σουλούπομα και διασύνδεση του blog (του πρώτου αρχικού ντε) με τα social media και ναι να μπορούν να στείλουν οι αναγνώστες και sms διότι πρόκειται για ψαγμέμο τύπο. Αναθέτει ολοκληρωμένη επαγγελματική πρόταση αλλά θέλει και το κατιτί παραπάνω για να μάθει τα περί social web.
Πελάτης: Κωνσταντίνα μου αυτό που ζητώ είναι σαφές ένα εμφανίσιμο blog με τη δυνατότητα να σηκώνει αρκετά μεγάλακαι πολλά ηχητικά αρχεία και να μπορεί να είναι δικτυωμένο με το facebook. Από εκεί και πέρα ξέρω εγώ. Για να εξηγηθούμε: Εγώ ΄δεν θέλω από την αρχή σχεδιασμ΄’ο. Θα κοστίσει τόσο πολύ
δεν μου χρειάζεται. Αν μπορούμε να βρούμε κάτι από τα free για τα blogs. Ένα σουλούπωμα θέλω.
Σχόλιο στο μυαλό μου ενώ παραμένω ψυχραιμή και όσο πιο γλυκιά γίνεται: Αυτό το “μου” μου την δίνει. Ειδικά όταν δεν υφίσταται τέτοια οικειότητα ρε φίλε. Το τι ξέρεις μου το έδειξες με την διαχείριση ως τώρα που μη τι άλλο επαγγελματικό προφίλ που θέλεις δεν δείχνει. Για να εξηγηθούμε: Δεν ξέρεις την τύφλα σου αλλιώς θα τα είχες κάνει ήδη.
Πελάτης: Είμαι διατεθειμένος να πληρώσω όσο χρειαστεί. Αλλά θέλω κάτι πάρα πολύ απλό. Να είναι σαν το τάδε (αναφορά κίτρινου blog) αλλά πιο σοβαρό. Ρε συ Κωνσταντίνα μου, ίσως εγώ μιλώ κινέζικα το δέχομαι λέω λοιπόν πάλι. Θα προσπαθήσω στα ελληνικά χαχαχαχα.
Α.Θέλω ένα πολύ πιο φιλικό Template και πιο σουλουπωμένο για τον χρήστη, Β.τη δυνατότητα να βρω ένα μεγάλης χωρητικότητας free podcast. Και Γ.τη δυνατότητα ο αναγνώστης να μπορεί σε ένα πράγμα να έχει πολλές διασυνδέσεις. Ξέρω ότι θέλει δουλειά. Να πληρώσω ένα λογικό ποσό τη στιγμή που ουσιαστικά το μόνο που ζήτησα είναι δύο πράγματα. Είναι αντιεπαγγελματική να ορίσω μπάτζετ στα τυφλά. Δεν είμαι επιχείρηση και καμμια επιχείρηση δεν το κάνει αυτό.
Μπορείς να μου φτιάξεις ένα σαιτάκι σαν του CNN, αλλά να ναι και web 2, δε βιάζομαι σε 10 μέρες το θέλω lol. (by O_Kanalarhis)
Επίσης, καλό είναι, πελατόνι μου, να ορίζεις budget γιατί πραγματικά δεν ξέρεις τι θέλεις και δεν έχεις ιδέα για το τι εκτάσεις έχει αυτό είτε σε εργατοώρες είτε σε χρήμα. Αλλά και που ρωτάς τα ξέρεις ήδη όλα άρα εμένα τι με θέλεις. Για να ξέρεις, επειδή είσαι πελάτης δεν ανεχόμαστε ούτε την αλλαζονεία ούτε τον ανεπαρκή σεαβσμό στην δουλειά. Τα σέβη μου.
Πρέπει να γίνω καλά.
– Tι έχεις;
Η υγεία μου είναι καλά.
– Tότε γιατί λες ότι δεν είσαι καλά;
Πρέπει να γίνω καλά.
– Θέλεις να μου πεις τι έχεις;
Τίποτα.
– Πως τίποτα; Aφού λες ότι πρέπει να γίνεις καλά.
Είναι δύσκολο.
– Ζωγράφισε το μου. Φωτογράφισε το. Περιέγραψε το. Μην το ονομάζεις.
Δεν μπορώ. Δεν έχω αρκετό φως.
-Θέλεις να μου πεις;
Γι αυτό δεν ήρθα;
– Γιατί ήρθες;
Για να γίνω καλά. Ξέρεις είναι σαν μια ίωση, σαν κρύωμα, σαν σύντομη γρίπη ύστερα από περπάτησα στη βροχή ή τον παγωμένο αέρα.
– Τι νιώθεις;
Φοβάμαι. Δεν ξέρω γιατί αλλά φοβάμαι.
– Τι φοβάσαι; Πως φοβάσαι; Ποιον;
Εμένα. Ότι θα μου κάνω κακό. Σαν παιδί.
Πρωινές ώρες και με τον πρωινό καφέ δίπλα (σημαντική λεπτομέρεια για όσους γνωρίζουν ότι ο καφές είναι απαραίτητος για μένα) με ένα τσιγάρο συνοδεία (επίσης λεπτομέρεια που για όσους με ξέρουν σημαίνει βαθιά σκέψη), βλέμμα nα χάνεται στο πουθενά.
Αλλάζουμε σελίδα. Η καρέκλα μου στα γραφεία της Κηφισιάς σχεδόν κενή τώρα και μέρες. Σχεδόν γιατί που και που έρχομαι και την επισκέπτομαι ως εξωτερικός συνεργάτης. Η παραίτηση μου ήταν σιωπηλή. Το μόνο που άλλαξε για μένα είναι ότι ο λογιστής μου με βλέπει πιο συχνά. 🙂
Το ταξίδι μου στην Μαδρίτη στο Campus Party Europe 2010 με γέμισε με θετική ενέργεια και αισιοδοξία, όχι για αυτό που ονομάζουν “οι και-καλά-μοντέρνοι μαρκετίστες” social media αλλα για το μέλλον της τεχνολογίας και πως αυτή επηρεάζει και άλλες βιομηχανίες όπως τη μουσική, τη διαφήμιση, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και την κοινωνία γενικότερα.
Η ελευθερία είνα πολύ μεγάλο πράγμα. Επίσης είναι σημαντικό να αγαπάς αυτό που κάνεις.
Τα σέβη μου
Είναι αργά το βράδυ. Tα φώτα της πόλης σβήνουν σιγά σιγά. Περπατά από το Σύνταγμα την Πανεπστημίου προς τα κάτω. Ένα ψυχρό αεράκι της χαϊδεύει τα μαλλιά και το πρόσωπο. Μόλις έφυγε από το καθιερωμένο ραντεβού της θεραπείας. Το κινητό χτυπά.
Μετά από πολλούς μήνες πήρε την απόφαση του, να της δώσει μια ευκαιρία. Όχι επειδή την αγαπάει, όχι επειδή της έχει αδυναμία αλλά επειδή εκείνη το πάλεψε, με την εμμονή και υπομονή που τις έλεγε να έχει. Τον έπεισε. Χαμηλώνει για λίγο το βλέμμα της και χαμογελά.
Κλείνει η γραμμή. Λίγη ώρα αργότερα δέχεται εκείνος ένα μήνυμα της. Του έλεγε ότι είχε ξεπεράσει τον κίνδυνο που έκρυβε η πάθηση της, όπως έλεγε. Κάνει τώρα και μήνες θεραπεία και εκείνος την παρακολουθεί από μακριά. Απίστευτο, το κοριτσάκι του, το αγρίμι πόσο ωρίμασε. Ξεπερνά με ένα χαμόγελο και ένα δάκρυ τα πάντα.
Μεταξύ τους ισχύει το να είναι ο ένας για τον άλλον ανά πάσα στιγμή εκεί. Μια μεγάλη αγάπη τελικά. Αγάπη που άντεξε ακόμα και το εκρηκτικό και δυναμικό των χαρακτήρων τους. Μεγάλο πράγμα η φιλιά. Μεγάλη κουβέντα το “μαζί”.
