Απλοποιώντας την περιπλοκότητα

Βρε βρε βρε, παίδες πριν λίγους μήνες σας τα έσουρα; Δεν σας έφτασε. Ξυπνήστε!

Αγορίνα μου, αφού το θες το κορίτσι, τι το παιδεύεις; Να το σκάσεις θες. Δεν θα σκάσει. Θα σου τα πει μια, δυο, τρεις και μετά θα σου πει “γεια σου”. Ανεξάρτητη είναι. Δεν σε έχει ανάγκη λέμε. Γι’ αυτό σου μπήκε στο μάτι, ανάθεμα σε. Το ξέχασες κιόλας.

Μη μιλάς, Διάβαζε. Τι είναι αυτά τα “είμαι κουρασμένος”, “τώρα μπήκα σπίτι”, ” είμαι πιεσμένος”, και όλο υπεκφυγές είσαι; Ξεκόλλα μάνα μου, θα το χάσεις το παιχνίδι και την μπάλα και το κορίτσι. Θα σου φύγει πριν πεις κύμινο.

Γυναικουλίστικα καπρίτσια θες να σου κάνει αντί να είναι ειληκρινής; Τα ζέστη-κρύο και ξανά-μάνα-ζέστη θες για να μη ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι; Πας καλά; Αυτά δεν τα είχες σιχαθεί; Αυτά δεν σου την έδιναν απίστευτα; Λάθος θυμάμαι; Όχι,ε. Τότε κάτσε κάτω και σκέψου. Για δες που σου βάζω και εικονίτσα αυτό που θες.

Φτύσιμο θες. Να το έχεις. Να δω τι θα καταλάβεις. Από αγάπη στα λέω, γιατί θα είμαι πάλι μεταμεσονύχτια στο ακουστικό ή σε ήρεμο μέρος να στα λέω και να ακονώ…Χρειάζομαι και ύπνο, παιδί μου.

Να την στρώσεις θες; Εμ, αγόρι μου, λάθος. Δεν στρώνει. Κάνει επιλογές και κοίτα να είσαι σε αυτές γιατί δεν σε βλέπω καλά. Μην τα κάνς μαντάρα. Είναι καλό το κορίτσι, από τα σπάνια. Το κρατάμε και με τα δυο χεράκια για να μη μας φύγει.

Λέγε ρε; Tην θες ή δεν την θες; Απλά τα πράγματα και ξηγημένα. Το’ χεις; Άντε μη τα πάρω στο κρανίο. Σου ήρθε να αποφύγεις την σχέση στην σχέση, το μαζί. Βρε πουλάκι μου, αν δεν μοιραστείς με την σχέση σου πράγματα δεν την χτίζεις. Τι φοβάσαι; Μη σε τυλίξει; Την ηρεμία της θέλει το κορίτσι. Το πιάνς; Δεν τα χρειάζεται τα φρου-φρου και αρώματα και τάχα μου-τάχα μου-δήθεν. Τα χόρτασε. Πάρ΄το χαμπάρι γιατί θα τρέχεις και δεν σε βλέπω καλά.