Ξέρεις πόσο χρόνο παίρνει να περπατάς την Κηφισίας από την Κηφισιά μέχρι το Ψυχικό με τα πόδια; Εγώ δεν το ξέρω αλλά ξέρω ότι την έκανα συχνά αυτή την απόσταση για να ηρεμήσουν τα νεύρα μου. Πέρασα ένα χειμώνα περπατώντας αυτή την απόσταση. Είπα να αλλάξω δρόμο την άνοιξη.
Ταλαιπωρούμαι απίστευτα με το ελληνικό δημόσιο το οποίο δεν παίζεται. Δεν θέλω καν να το σχολιάσω πλέον. Θα μου χαλάσει όλη την καλή διάθεση και την θετική σκέψη.
Ούτε θέλω να σκεφτώ, ότι θα δω το Τμήμα Αλλοδαπών ξανά φέτος…Επειδή η άδεια διαμονής θέλει αλλαγή μια που είμαι πλέον ελεύθερος επαγγελματίας. Άντε πάλι τρεις φορές στο Αλλοδαπών. Μια για να πάρω οδηγίες σε χαρτί τυπωμένες γιατί δεν εμπιστευόμαστε το τι λέγεται μόνο προφορικά (το πήρα το μάθημα μου από την προηγούμενη φορά 1,2, 3 ). Μια δεύτερη για την κατάθεση έγγραφων και μια τρίτη για να πάρω το έγγραφο.
Άλλη δουλειά δεν έχω ρε φίλε από ότι να το ζήσω ξανά αυτό. Give me a break!
Αλλά είπαμε να δείξουμε κατανόηση για μια δημόσια διοίκηση που μόνο από διοίκηση και οργάνωση δεν ξέρει. Να την δείξω την κατανόηση, αλλά για μένα ποιος θα έχει κατανόηση που ταλαιπωρούμαι άδικα και ξοδεύω πολύτιμο χρόνο για να ικανοποιήσω γραφειοκρατικά γούστα αντί να προσφέρω με παραγωγή έργου;
εμείς φταιμε που τους ανεχομαστε.. με διαολιζει η ανυποληψια που βιωνω καθε φορα.. :):)
την καληνυχτα μου :):)
Βασικά στενοχωριέμαι γιατί δεν είναι τόσο surreal να αλλάξει κάτι…θέμα θέλησης είναι. Τις καλησπέρες μου, koulpa 🙂
Μοιράσαμε υπέρ του δέοντος κατανόηση σε αυτή τη χώρα στους ανθρώπους που διαχειρίζονται τα κοινά, και τα αποτελέσματα πασίγνωστα.
Από κάπου ξεκινά το μήνυμα για να φτάσει παραπάνω, ίσως η διαδρομή αν άλλαζε με πίεση στα χαμηλά.
Εντύπωση μου είναι ότι στους κοντινούς μας ανθρώπους φερόμαστε με περίσσεια αυστηρότητα εκεί δηλαδή που η προσπάθεια ίσως είναι πάνω από το αποτέλεσμα κατά τη γνώμη μου, πλήρη αντιστροφή του νομίσματος.
Πάντως η κατανόηση στους πιστούς του μπάσκετ που κατόρθωσαν να τελειώσουν έναν αγώνας δίχως τελικό σκορ δεν βολεύει πάρα πολλούς σε τούτη τη χώρα, η συνήθεια άμα καθαγιάζετε από τη παράδοση βαλτώνει ολόκληρη κοινωνία χωρίς προοπτική.
Ωραίο το soft άγγιγμα της φωτογραφίας.
Ευχαριστώ για το σχόλιο σου, Σπύρο! Τα είπες όλα. 🙂