Mετά από δύσκολη περίοδο στην ζωή της, γυρνά και του λέει:
– Έξι μήνες πέρασαν. Δεν ήταν εύκολο, ειδικά με ένα δεσμό που περισσότερο μπέρδεμα παρά ηρεμία έφερε. Το έχω πει: «Όταν ο άνδρας δεν μιλεί και δεν γαμεί,κάτι λάθος κάνει, μάναρι μου. Όταν ο άνδρας δεν καμαρώνει, επίσης κάτι είναι στραβά. Άλλαξα. Έχω δρόμο ακόμα. ΟΚ, δεν χαλάρωσα ακόμα εντελώς αλλά κάλα πάμε. 🙂 Γαμάτο πιπίνι, είναι να μην το λατρέψεις; :Ρ»
+ Η αντίδραση του: Γέλιο έχεις ρε! Keep walking!
Αυτοί οι δυο έχουν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας χρόνια τώρα.
– Την βλέπω την δουλειά, θα γεράσουμε παρέα. Ελπίζω απλά να ξέρεις κάνα τάβλι, κάνα σκάκι και να ξέρεις να φτιάχνεις κανά τσαγάκι.
Αντίδραση του είναι ένα ζεστό χαμόγελο.
– Εκτιμώ πολύ ότι είσαι δίπλα μου. 🙂
Εκείνος: ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ both ways.
Είναι η πρώτη φορά που του απαντά με σιωπή. Βασικά δεν συνηθίζει να εκφράζεται με μεγάλες κουβέντες αλλά την αφήνει άφωνη με πράξεις. Μετρημένες αλλά πάντα την σωστή στιγμή.
In the end it always was, is and always will be what it is. Kismet.