To Σάββατο φεύγεις κοριτσάκι.
Μια καλή φίλη αποφάσισε να με στείλει για διακοπές αστραπή για ένα Σαββατοκύριακο να δω το γαλάζιο της θάλασσας. Φτάνοντας το Πρωί του Σαββάτου στο μέρος απόδρασης ο ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου.
Το κορίτσι, που είναι συμπατριώτισσα μου, θα πάει στο 389 που έχει θέα.
Συμπατριώτισσα εννοώντας την Αυστριακή καταγωγή μου που φανερώθηκε όταν έβγαλά το διαβατήριο. Αυστριακός ξενοδόχος σε ένα παραθαλάσσιο μέρος μια ανάσα από την Αθήνα.
Αφού έλιωσα στο κολύμπι και το χάζεμα της θάλασσας, αντίκρισα από το μπαλκόνι του δωματίου μου την θέα που βλέπετε στην εικόνα. Μου θύμισε έντονα τις καλύτερες διακοπές της ζωής μου στην Σαντορίνη όπου πήγα μόνη μου. Ήταν το καλοκαίρι εκείνο που πήρα εκείνη την μεγάλη απόφαση.
Την Κυριακή το πρωί άργησα να ξυπνήσω και αφού αναζήτησα μόνο ένα καφέ, μου τον έφτιαξε ο ίδιος ο κυρ Ντίνος με τα χεράκια του.
Θέλαμε να πάμε με την κοριτσοπαρέα για μπάνιο στο Αλεποχώρι οπότε είπαμε ραντεβού στα Μέγαρα. Αλλά έλα μου ντε που το λεωφορείο άφηνε σε έναν κόμβο Μεγάρων που για την παρέα έγινε πλέον κόμβος φήμης. Με κατεβάζει λοιπόν το λεωφορείο στην μέση του πουθενά.
Οπότε:
My name is Croft, ThirdEye Croft…“πηδάω” και λαμαρίνες κάπου στην εθνική όταν λάχει…Επίσης το κάνω αυτό σαν σωστή κυράτσα με σαγιονάρα και σακ βογιάζ στον ώμο…Μήπως βρεθώ σε ένα κάπου μέσα στο πουθενά για να με βρουν και τα κορίτσια με το αμάξι. Που να με βρουν στο πουθενά;
Ότι έκατσα να το μοιραστώ αυτό το πράγμα και με την διαδικτυακή κοινότητα μέσω Twitter μου λέει ότι μέσα στην απελπισία μου δεν χάνω το χιούμορ μου και ας έχω δυο ώρες στην μέση του πουθενά με εργοτάξια γύρω μου ντάλα μεσημέρι.
Το έχασα βέβαια στην πορεία γιατί ούτε ταξί δεν μπορούσε να έρθει να με βρει, αφού δεν καταλάβαινε κανείς που βρισκόμουν ( ούτε εγώ ήξερα που ήμουν). Βλέπετε τα δοκίμασα όλα. Μετά από δυο ώρες με βρήκαν η φιλενάδες που με παρέλαβαν καταδιψασμένη και ον λίγον φοβισμένη να το πω.
Σημείωση προς ΚΤΕΛ: Μην αφήνετε τον κόσμο σε τέτοια σημεία που δεν μπορεί να βοηθηθεί. Πρώτον, είναι επικίνδυνο και κατά δεύτερον δεν έχει νόημα.
Ανταμοιβή για την λαχτάρα το απέραντο γαλάζιο και για λίγο ηρεμία μακριά από τις σκέψεις για δουλειά και προβλήματα.
