Αυτές τις μέρες έπεσε στα χέρια και μπροστά στα μάτια μου ενδιαφέρον paper με τίτλο «New service development in e-government: identifying critical success factors.» ( Spyros Angelopoulos, Fotis Kitsios, Thanos Papadopoulos). Θα το βρείτε εδώ. Είπα να σημειώσω δυο τρεις σκέψεις μου περί πολιτκής και κοινωνικής γεφύρωσης.
Πολύ τον ακούμε τον όρο εν Ελλάδα αλλά δεν ξέρω αν όλοι μας αντιλαμβανόμαστε το τι σημαίνει e-government. Η τεχνολογία στην υπηρεσία της διακυβέρνησης, δημόσιας σφαίρας αν θέλετε, για την ομαλή λειτουργία του κρατικού μηχανισμού και την διευκόλυνση σχέσεων κράτους και πολιτών. Προφανώς αυτό απαιτεί και διαφορετική, πιο συστηματική οργάνωση του υπηρεσιών του δημοσίου. Ίσως και αναδόμηση του κράτους και με αυτό δεν εννοώ κομματικές δομές. Άσχετα αν η Ελλάδα λειτουργεί σε ένα βαθμό με πελατειακές δομές κομματικής δημοκρατίας (κόμματα υπάρχουν σε όλες τις δημοκρατίες, κομματικές δημοκρατίες χαρακτηρίζονται από έντονη κομματική επιβολή παρά χάραξη πολιτικών).
Βεβαία η υιοθέτηση νέων πρακτικών διοίκησης απαιτεί αλλαγές κοινωνικού και πολιτισμικού χαρακτήρα. Αυτό δεν αφορά μονό την Ελλάδα που τα τελευταία χρόνια κάνει βήματα προς αυτή την κατεύθυνση αλλά κάθε σύγχρονο κράτος. Η μεταβολή από την χρήση παραδοσιακών δομών δημόσιας διοίκησης προς ηλεκτρονικές δομές θα γίνει σταδιακά.
Πριν αλλά και παράλληλα με τις πρώτες νέες δομές θα πρέπει να γίνει και μια εκπαίδευση- εισαγωγή στους πολίτες-χρήστες. Αυτό χρειάζεται και μια επικοινωνιακή υποστήριξη, ώστε να ενημερωθεί το κοινό. Το πιο κρίσιμο σημείο του εκσυγχρονισμού όμως παραμένει το εκπαιδευτικό κομμάτι, που είναι και άμεσα συνδεμένο με τον ψηφιακό αλφαβητισμό του κάθε λαού, για να μη μιλήσουμε για το ψηφιακό χάσμα (από γενιά σε γενιά, και μεταξύ διάφορων κοινωνικών ομάδων). O ψηφιακός αλφαβητισμός θεωρείται πλέον απαραίτητο στοιχείο για την είσοδο στην αγορά εργασίας και εξέλιξη της. Το ψηφιακό χάσμα χρήζει γεφύρωσης για την ισορροπία μεταξύ των διάφορων κοινωνικών ομάδων και την αποτροπή μιας νέας μορφής κοινωνικού αποκλεισμού.
Όσο απλή και να φαίνεται η μετάβαση από την διακυβέρνηση με παραδοσιακούς όρους στην ηλεκτρονική της εκδοχή, χρειάζεται τον χρόνο της. Σε κάποιες χώρες γίνεται πιο γρήγορα, σε άλλες με πιο αργούς ρυθμούς, ανάλογα με τις εκάστοτε οργανωτικές δομές της κάθε χώρας, αλλά και τις εκάστοτε νοοτροπίες.
Γράψαμε και παλιότερα σχετικά 1, 2
P.S. Congratulations, guys, for the paper! Well done!