- **
Ήταν ένα κοριτσόπουλο, αγρίμι. Τα μάτια της έλαμπαν από πάθος για ζωή.
Εκείνος πατρική, αδερφική μορφή. Τα πάντα και τίποτα.
Έλεγαν ότι αν βρεθούν μέχρι τα 28 της χωρίς σύντροφο, θα έκαναν εκείνο τον λευκό γάμο που εκείνη περιέγραφε μεταξύ σοβαρού και αστείου.
Το αγρίμι όμως, από κοριτσούδι έγινε γυναίκα. Με τα θέλω και δε-θέλω της, με στόχους και επιθυμίες.
Εκείνος δεν το κατάλαβε ποτέ και άφηνε σε όλα αυτά ένα κενό. Έδινε τα ελάχιστα για να μη του πάρει τα πάντα.
Μόνο που κάποια στιγμή ήρθε κάποιος άλλος στην ζωή της. Γέμισε το κενό που είχε χωρίς να το ζητήσει. Την συμπλήρωνε.
Η ιδέα του λευκού γάμου έγινε διάφανος μέχρι που έγινε άνεμος.
Στην ζωή της η αγάπη πήρε θέση, υπόσταση και ουσία.
Εκείνος που δεν έδινε ποτέ γιατί είχε για δεδομένη την αγάπη της, την έχασε χωρίς να το καταλάβει και ίσως και δεν καταλάβει ποτέ. Ίσως δεν χρειάζεται να καταλάβει ποτέ.
Αρκεί που κατάλαβε, ένιωσε εκείνη. Άνθίζει όπως τα λουλούδια την άνοιξη.
**Picture by OliBac on Flickr