Γενέθλιο πάρτυ. Δεν είχε σημασία πως ήταν γενέθλια. Σε ένα στέκι των Αθηνών, έκλεισε για δέκα άτομα, εκείνα που πίστευε πως θα έβρισκαν τον χρόνο και την διάθεση να της κάνουν την τιμή να έρθουν. Και ήρθανε. Εκείνος δεν ήρθε, όπως δεν ήρθε και δεν έρχεται ποτέ. Απλά αυτή την φορά δεν είχε σημασία αν θα έρθει, γιατί ήρθαν όλοι τους. Ίσως και να μην τον κάλεσε καν, τι σημασία έχει; Ήρθαν όσοι έχουν σημασία.
Έρχεται λοιπόν, ο κολλητός, και της προσφέρει με ένα ζεστό χαμόγελο μια ανθοδέσμη. Άλλος γυρνούσε γύρω γύρω στο κέντρο για να βρει πάρκινγκ για να περάσει έστω για ένα κρασί. Κάποιοι ήρθαν στα καπάκια από σεμινάρια και δουλειά. Δυο που από κούραση δεν άντεχαν να πάρουν τα πόδια τους, έβαλαν τα καλά τους, βάφτηκαν και ήρθαν. Δεν βαρέθηκαν την απόσταση για να κατέβουν κέντρο. Την εποχή της «στιγμιαίας επικοινωνίας» δεν αφήνουν τις ανθρώπινες σχέσεις να γίνουν στιγμιαίες αλλά να παραμείνουν αυτό που τις κάνει βαθιά ανθρώπινες, ουσιαστικές. Λουλούδι χωρίς νερό δεν ανθίζει.
Το μεγαλύτερο δώρο στην ζωή μας είναι η παρουσία των ανθρώπων που αγαπάμε και μας αγαπούν. Το πιο πολύτιμο δώρο που μπορούμε να δώσουμε στους άλλους είναι χρόνος και συναισθήματα.