Πίσω από λέξεις

– Tι κάνεις μικρή;

Την λέει μικρή από τότε που γνωριστήκανε. Ακόμα θυμάται με τι κέφι κανόνισε και πήγε να τον βρει στο Γκάζι.Είχαν καιρό να βρεθούν από κοντά και για πρώτη φορά θα έβγαιναν για ένα ποτό οι δυο τους στα χαλαρά.Πέρασε καιρός από τότε που τα είπαν την τελευταία φορά.

~  Μια χαρά. Εσύ; – Τι κάνεις; Πως τα περνάς;

~  Δίνω εξετάσεις αύριο. – Δηλαδή δεν θα το ξενυχτίσεις σήμερα;

~  Αν υπάρχει λόγος θα ξενυχτίσω. Αν δεν υπάρχει, δεν θα το κάνω. Αφού με ξέρεις, είμαι χαλαρή.

– Τι λόγος να υπάρχει δηλαδή;

~  Give me an unreasonable reason. – Μπορεί να πω χοντράδα.

~  Και να πεις, ξέρεις εγώ θα σε πάρω στα σοβαρά
– Για σεξ δηλαδή;

~  Για καλό σεξ, ναι. – Μου την λες τώρα;

~  Εγώ; Γιατί καλέ; Με ρώτησες και απάντησα. (
και όποιος έχει τη μυγά μυγιάζεται, σκέφτεται)

Αρκετές μέρες μετά.

– Tι κάνεις μικρή; ~ Kαλά. Εσύ;

– Είμαι κομμάτια. Θέλω μασάζ.

Ξέρει πως του αρέσει όταν του κάνει μασάζ και εκείνη απολαμβάνει όταν εκείνος χαλαρώνει στα χέρια της. Το ύφος του γλυκαίνει και γίνετε τρυφερός.

~ Και εγώ, αλλά ποιος να μου κάνει;

– Ξέρω μια πολύ καλή που μπορεί να μου κάνει. Λέγεται Μαρία, αλλά τώρα τελευταία μου κρατάει μούτρα. Δεν είμαι πολύ καλός. Μπορώ να προσπαθήσω

~ Αν προσπαθήσεις κάτι γίνεται. – Ναι, αλλά εγώ θέλω τώρα!

~Τι μου λες; Αλήθεια; Είμαστε δυο. – Να σου έρθω δηλαδή;

~ Με τα δεδομένα που σου βάζω, αλλιώς όχι.

Μετά από λίγη ώρα χτυπά το κουδούνι στην πόρτα. Εκείνος μπαίνει και σαν να την χαλαρώνει η παρουσία του και μόνο. Τον χαζεύει αλλά το παίζει μαγκάκι, ως συνήθως. Εκείνος αντιδρά, ως συνήθως. Το περίεργο παιχνίδι δύναμης και ατάκας μεταξύ τους ξεκίνησε, ως συνήθως. Εκείνος παρασύρεται από την άνεση της και η παρεξήγηση δεν αργεί να διαλύσει την χαλαρωτική χημεία μεταξύ τους. Εκείνος την παίρνει μια αγκαλιά που λέει περισσότερα από την αδιάκοπη πολυλογία της και η μόνη απάντηση που είχε να του δώσει ήταν ένα φιλί. Αγκαλιάζονται, φιλιούνται και εκείνος φεύγει με μια «Συγνώμη» στα χείλη και μια αμηχανία καλά κρυμμένη κάτω από το σκληρό του ύφος. Είναι πολύ γλυκιά αλλά επιλέγει να φύγει. Δεν αντέχει το συναίσθημα, το δέσιμο. Πόσο γλυκιά είναι για να την αφήσει. Κοιτάει πίσω του φεύγοντας πριν εκείνη εξαφανιστεί πίσω από την πόρτα. Οδηγώντας σκέφτεται την βραδιά και πως μπορούσε να μείνει, να αράξουνε παρέα. Άλλη φορά.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *