Αύγουστος. Ο μήνας που στα μέρη μας έχει ταυτιστει με την έννοια του καλοκαιριού, την άδεια πόλη, τη ξεχνιασιά από την καθημερινότητα και τα βάρη της. Πάντα αναρωτιώμουν γιατί ο Αύγουστος και όχι ο Ιούνιος, Ιούλιος ή ο Σεπτέμβρης… Εντάξει, ο τελευταίος έχει ταυτιστεί με το σχολείο, τη δουλεία, την επιστροφή στην πόλη και στις υποχρεώσεις.
Φέτος που λέτε, ο καλοκαίρι γενικά, και ο Αύγουστος γενικότερα, με βρήκε στην πόλη. Ας σημειώσουμε πως, αν εξαιρεσεί κανείς τις επισκέψεις στο χωριό, και λίγες μέρες σε κάποια παραλία, πάντα στην πόλη με έβρισκε. Μια το διάβασμα για την εξεταστική του Σεπτεμβρίου, μια η δουλεία, διότι το ελεύθερο επάγγελμα έχει τρέξιμο λίγο παραπάνω, μια γονείς, μια, μια, μια.
Ο Αύγστουος, αν και για τον περισσότερο κόσμο, μήνας ηρεμίας, για μένα είχε αρκετή δουλειά, προεργασία ας την πούμε για τον Σεπτέμβη. Για να ξες, ετοιμάζουμε με μεράκι το νέο εγχείρημα ονόματι 180º, είναι σε ψευτό-stealth-mode που λένε και οι σταρταπίστες ή σταρταπιστές (όπου θες βάλε τον τόνο, το ίδιο μας κάνει σε αυτή και σε άλλες περιπτώσεις).
Τέτοια εποχή, πριν πέντε χρόνια, ξεκίνησα να γράφω διαδικτυακώς. Οπότε ξεκινάω με τις Υποσχέσεις και τον Τίμιο Λόγο του Αυγουστιάτικου Blogging, πως επιστρέφω και πάλι με κείμενα (ναι, από αυτά τα ρομαντικά και από τα άλλα που σου αρέσουν), γιατί το έχουμε αραιώσει πολύ και δεν είναι πρέπον.
Πριν σας αφήσω για να βουτίξω και εγώ στα κύματα, μακρυά από το λάπιτοπι, σας βάζω ένα medley με γραμμές που έγραψα, ας πούμε σαν σήμερα, από τότε που υπάρχει ο “Κάτοικος Γυάλινου Πύργου”, για να μη ξεχάσω και εγώ την υπόσχεση μου.
2008: Σάντα Ειρήνη
2009: Ένα φραπόγαλο σκέψεις, Ας με βρει το ξημέρωμα εκεί
2010: Μαντινάδα του αγέρα, Πριγκίπισσα του Αιγαίου και της καρδιάς
2011: Ραβασάκια με αφιερώσεις
2012: Δεν έγραψα.
Μη θαρρείς πως θα λείψω πολύ… εδώ τριγύρω θα’μαι. 🙂