Το περασμένη καλοκαίρι, βρέθηκα σε μια παρέα διάσπαρτη σε Ελλάδα και εξωτερικό, που ένιωσε την ανάγκη να μιλήσει σε μια διαφορετική γλώσσα, με αυτό που ονομάζουμε “μεράκι” στα Ελληνικά, ώστε να κινήσουμε όχι μόνο την γενιά μας αλλά και όσους πιστεύουν ακόμα στα όνειρα γιατί είμαστε πολύ νέοι για να “τα παρατήσουμε” ακόμα και σε μια κρίση.
«Κάποιος που προσπαθεί, δουλεύει σκληρά και δοκιμάζει διαφορετικούς τρόπους για να πετύχει…λίγες έννοιες που δίνουν ουσία στην λέξη “επιχειρηματίας”. Δυστυχώς, η επιχειρηματικότητα εμφανίζεται συχνά ως τρόπος οικονομικής αποκατάστασης και ως lifestyle, αντί να περιγράφεται ως μία κινητήρια δύναμη που ενθαρρύνει τους ανθρώπους να εξελιχθούν, να ανταλλάξουν ιδέες, να δημιουργήσουν και να επιδείξουν ειλικρίνεια, σεβασμό και ταπεινότητα. Για εμάς, η επιχειρηματικότητα είναι ένα εργαλείο προς την αναδιαμόρφωση της ελληνικής κοινωνίας και της σύνδεσης της με τον κόσμο,» γράψαμε με εκείνη την παρέα πρόσφατα σε ένα άρθρο με τίτλο «Χτίζοντας το μέλλον με βάση το παρόν», περιγράφοντας όχι μόνο το τι πιστεύουμε για την προεκλογικά πολυσυζητημενη επιχειρηματικότητα αλλά και για την δική μας ματιά στο παρόν της Ελλάδας.
Πέρα από τα γνωστά προβλήματα που καλείται η χώρα μας να λύσει τα επόμενα χρόνια, η κρίση δοκιμάζει την ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Κοινότητας όπως την γνωρίσαμε και με την όποια μεγάλωσε η γενιά μας. Γνωρίζουμε καλά πως καλούμαστε να συμβάλλουμε ενεργά στα νέα δεδομένα και πως οι σταδιοδρομία μας διαφέρει αρκετά από προηγούμενες γενιές.
Η κοινωνία των ανθρώπων τυχαίνει πολλές φορές να χάσει τον προορισμό της ή ακόμα και να ξετροχιάζει από τον δρόμο της μέσα στην ιστορία. Η Ελλάδα κυνήγησε και εν μέρει ακόμα κυνηγά την ματαιότητα, τον γυαλιστερό τρόπο ζωής που την κάνουν να ξεγλιστρά και να ξεχνά τις αξίες που δίδαξε στον κόσμο.
Σημασία έχει όμως, πως η Ελλάδα έχει να αποδείξει στον εαυτό της πως θα τα καταφέρει και να ξαναθυμηθεί το πνεύμα της και να χτίσει γερές δομές γύρω από αυτό. Εμείς απλά βάζουμε ένα ακόμα λιθαράκι σε αυτό.
