Εκλογικοπικάντικα

Σε επιφυλακή. Τόσα κόμματα, ίδια ιστορία. Πανικός των μέσων μαζικής ενημέρωσης, Πολύ φασαρία για το τίποτα, όπως θα έλεγε και ο Shakespeare. Αφήστε τον κόσμο ήσυχο με τα παιδιαρίσματα σας και σοβαρευτείτε. Δεν ξέρω τι σκέφτονται τα αρρωστημένα πολιτικό-κομματικοποιημένα μυαλά.

Picture by grsail

Αρρωστημένα, για τι δεν σκέφτηκαν ότι η οικονομία της χώρας αυτήν τη στιγμή μόνο εκλογές δεν σηκώνει. Θέλετε να μου πείτε δηλαδή, ότι οι κοινωνικά ευαιθητοποιημένοι με ήθος για το κοινό όφελος προτιμούν να σπαταληστούν εκατομμύρια ευρώ σε ένα εκλογικό αγώνα που δεν θα επιφέρει δραστικές αλλαγές πολιτικής, αντί να δημιουργηθούν θέσεις εργασίας και να τακτοποιηθεί το ασφαλιστικό, το εκπαιδευτικό…Λέμε τώρα, το τι θα μπορούσε να γίνει αν θα υπήρξε πολιτική θέληση από όλους τους εμπλεκόμενους.

Πολιτική σημαίνει ευθύνη. Αν δεν μπορείτε να την χειριστείτε ούτε επικοινωνιακά, αφήστε το καλύτερα. Αρκετά είδαμε φιλόδοξους καριερίστες και πολυλογάδες επί πολιτικής. Να φύγετε, να πάτε αλλού. Διαφορετικά, παλέψτε το.

Όχι, δεν συμφωνώ με τις πρακτικές της παρούσας κυβέρνησης, αλλά αμφιβάλλω μη σας πω ότι φοβάμαι ότι δεν θα αλλάξει τίποτα αν αναλάβει η αξιωματική αντιπολίτευση την εξουσία. Εξουσία θα γίνει και αυτή είναι, ως γνωστόν, μαζί με το χρήμα το πιο δυνατό ναρκωτικό. Που να τους λες μετά για κοινωνική πολιτική, για δικαιοσύνη ή την πράσινη ανάπτυξη. Το έχω ξαναπεί, ότι η πολιτική αν θα ήταν τίμιο επάγγελμα δεν θα πρόδιδαν οι υποψήφιοι προς την άσκηση αυτού του επαγγέλματος μονίμως το λειτούργημα της πολιτικής. Όχι, ότι τα μικρότερα κόμματα εντός και εκτός Κοινοβουλίου είναι καλύτερα. Μη γελιέστε. Παντού υπάρχουν πολύ αξιόλογοι άνθρωποι και μη αξιόλογοι.

Περιοριστείτε στις καραμέλες των σχεδιασμών και την διάθεση υλοποίησης αυτών. Αφού αυτό βολεύει και έχει βολέψει γενιές και γενιές τώρα. Δεν δια φέρεται και τόσο από τις προηγούμενες γενιές. Του ανθρώπου η ψυχή είναι μια άβυσσος.

Καλός φίλος μου είπε την εξής σοφή κουβέντα: ” Αν θέλεις να καταλάβεις την πολιτική, μην διαβάζεις εφημερίδες, μην ακούς και μη βλέπεις ειδήσεις, και σκέψου μόνο με καθαρή λογική.”

Παρακαλώ, πάρα πολύ τους ευσυνείδητους πολίτες (μια που τόσοι επικαλούνται αυτήν την ιδιότητα και είναι της μόδας) να σκεφτούν με ή χωρίς εκλογές με καθαρή λογική, μια που τα κομματικά πολύχρωμοι εκπρόσωποι του λαού που ψηφίσαν να τους εκπροσωπήσουν αδυνατούν προς το παρόν (και κατ΄ εξακολούθηση δηλαδής αλλά δεν είναι της παρούσης). Τα σέβη μου.

Yes, we can. Change.

Ο Barack Obama, υποψήφιος στις αυριανές προεδρικές εκλογές, κυριαρχεί τις τελευταίες εβδομάδες σε όλα τα μέσα ενημέρωσης. Yes, we can. Change. Αίτημα για αλλαγή. Αίτημα για έναν κόσμο καλύτερο, πιο ανθρώπινο. Αίτημα για ένα καλύτερο μέλλον για τα παιδιά μας. Αλλαγή- Αίτημα επίκαιρο όπως πάντα. Η ανάγκη για την πίστη σε έναν ηγέτη δεν την έχει μόνο ο λαός των ΗΠΑ, άλλα και της Ευρώπης. Έλλειψη πολιτικής για την κοινωνία. Έλλειψη παροχών. Έλλειψη ποιότητας ζωής.
Οι φίλοι του radiobubble ( Αντρέας, Ματθαίος, Αστέρης, Ροδιά, Contrabbando, Λέσχη, Greek Gay Lolita,Νίκος, Γιώργος Πάντζαρης) θα μας κρατήσουν συντροφιά αύριο. Η αυριανή μέρα θεωρείται κρίσιμη για το μέλλον της Αμερικής και για ολόκληρο τον πλανήτη. Θα δικαιωθεί τελικά πολυέξοδη προεκλογική καμπανιά του Obama;
Για να αλλάξουμε τον κόσμο πρέπει να αλλάξουμε πρώτα εμείς. Βλέπω το γεγονός αυτών των εκλογών από μια σκεπτική γωνία, όπως όλα τα πολιτικά γεγονότα άλλωστε. Είτε η Αμερική αποφασίσει να αλλάξει την πολιτική της σκηνή είτε όχι, ελπίζω το καλύτερο.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=jjXyqcx-mYY]

Στην καρδιά της Ευρώπης η Άκρα Δεξιά ξανά χτυπά

Σε ένα μικρό σιωπηλό κράτος κάπου στη μέση της Ευρώπης, στην Αυστρία, διεξάγονται την ερχόμενη Κυριακή εκλογές. Για άλλη μια φορά πρόωρες. Ο μεγάλος συνασπισμός μεταξύ SPÖ ( Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος) και ÖVP ( Λαϊκού- Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος), αν και δοκιμασμένη συνταγή διακυβέρνησης απέτυχε
Όχι, ότι περίμενα να τα καταφέρει δηλαδή.
Με απογοήτευση και θλίψη διαβάζω και ακούω από τα μέσα ενημέρωσης, παραδοσιακά και νέα, ότι ο Jörg Haider δυστυχώς θα καταφέρει για άλλη μια φορά να συγκεντρώσει ψήφους διαμαρτυρίας. Αυτή την φορά όχι με το FPÖ- Κόμμα Ελευθέριας, που ο ίδιος το έχτιζε και το ανέδειξε το 2000. Το BZÖ- Κόμμα Μέλλοντος Αυστρίας θα είναι αυτή την φορά η έδρα του
το δικό του προσωπικό μαγαζάκι, όπως το ονομάζω από την ίδρυση του το 2005.
Το 2000 ο λαός ( με λαό εννοώ όλους τους κατοίκους περιστασιακούς και μόνιμους της χώρας εκείνη την περίοδο) ήταν στους δρόμους.  

Θυμάμαι την πορεία διαμαρτυρίας στο ιστορικό κέντρο της Βιέννης που τερμάτιζε στο Heldenplatz ( στην Πλατειά Ηρώων, στα χειμερινά ανάκτορα Hofburg, εκεί που εδρεύουν οι κυβερνήσεις και σήμερα, εκεί που έβγαλε ο Hitler την ομιλία του όταν προσάρτησε την Αυστρία, εκεί που υπογράφτηκε το Συμφωνώ Ανεξαρτησίας και Ουδετερότητας της χώρας). Τότε μαζεύτηκε πολύς κόσμος στην πλατειά. Αυστριακοί, Ιταλοί, Σέρβοι, Τούρκοι, Τσέχοι, , Πολωνοί, Έλληνες, Χριστιανοί, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι, Ρομά, Κούρδοι
.όλες οι κοινότητες εθνικές, θρησκευτικές και γλωσσικές δήλωναν την αντίθεση τους στην συμμετοχή του Κόμματος Ελευθέριας και του Haider στην κυβέρνηση.
Το τότε σύνθημα «Nein zu Schwarz- Blau» («Όχι σε Μαυρο- Μπλε»
(τα χρώματα του ÖVP και FPÖ αντίστοιχα), σήμερα θα πρέπει να επεκταθεί με το χρώμα πορτοκαλί του BZÖ.

Παρένθεση προσωπικής ανάμνησης: Θυμάμαι, ότι δεν είπα σε κανέναν τότε μου που θα πήγαινα, πλην του μεγάλου μου αδερφού. Ήμουν δευτέρα λυκείου. Ήταν Κυριακή και πήγα να συναντήσω τα παιδία (φοιτητές όλοι, και παιδία σαν εμένα Αυστρό/ Έλληνες- Έλληνο- Αυστριακοί). Επαναστατικό στοιχείο από τότε. 😉

Βέβαια, στην Αυστρία τα δικαιώματα και συμφέροντα των πολιτών προστατεύονται ακόμα αρκετά καλά. H κοινοβουλευτική παράδοση και η πίεση που ασκεί η Κοινωνία των Πολιτών είναι αρκετά δυνατές. Για πόσο ακόμα?

Επίσης, η Αυστρία είναι ομοσπονδιακό κράτος και τα ομοσπονδιακά κρατίδια της λειτουργούν με σχετικά μεγάλη αυτονομία. Ως παράδειγμα θα σας αναφέρω την Πόλη της Βιέννης ( για να παινέψω λίγο την γενέτειρα μου) που αποτελεί και ένα από τα εννέα κρατίδια: Παραμένει τώρα και έναν αιώνα περίπου «κόκκινη». Σήμερα Κόκκινο- Πράσινη. ( Να διευκρινίσω ότι το Κόκκινο και το Πράσινο δεν ερμηνεύονται μόνο ως κομματικοί χρωματισμοί αλλά και ως προς την φιλοσοφία που διαπνέει τις παροχές της Πόλης προς τους κατοίκους της. Οι πολιτικές απόψεις που εκφράζω δεν είναι κομματικές αλλά πάντα ανεξάρτητες.)

Προσφέρει στους κάτοικους της ένα κάτι τις παραπάνω σε κοινωνικά δικαιώματα, και συνολική ποιότητα ζωής, είναι ένα κάτι τις παραπάνω φιλική προς μετανάστες και ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, παραμένει μια από τις πιο καθαρές πόλεις παγκοσμίως με 52% των εκτάσεων να αποτελούν εκτάσεις πρασίνου. Όλα αυτά ως αποτέλεσμα της δραστηριότητας των ενεργών πολιτών της Πόλης.

Αν με ρωτήσετε, τι νιώθω όταν ακούω για την Άκρα Δεξιά στην Αυστρία, θα σας πω θλίψη, όπως και για την Άκρα Δεξιά στην Ελλάδα. Θα σας μιλούσα για το τι θα έπρεπε να γίνει από την πλευρά της Κοινωνίας Πολιτών, θα σας μιλούσα για ανθρώπινες άξιες όπως ελευθέρια και παιδεία.