Κερνάω σοκολάτα και κόκκινο γλυκό κρασί.

Τελευταίος καφές της ημέρας ή της νύχτας. Πολλές σκέψεις, λέξεις, εικόνες. Δεν ξέρω που είσαι. Πάλι κάπου σε ένα ταξίδι για δουλεία. Είπα να σου πω, ότι θα ήθελα να ήσουν εδώ. Δεν είσαι. Αρκεί να είσαι καλά. Δεν σου είπα, υπάρχει κάποιος που φαίνεται να βλέπει σε μένα όσα βλέπεις εσύ. Μοιάζετε και μοιάζουμε. Είναι καλός φίλος, έτσι πιστεύω. Προσπαθεί να με αντέξει με τα κατσίκια μου. Μια χαρά τα καταφέρνει. Θα μου πεις “μη λες μεγάλα λόγια”. Δεν είπα ακόμα. Δεν είναι ανάγκη να πω. Ίσως μετά από χρόνια.

Έτσι έκανα και με σένα. Δεν έκανα δηλαδή γιατί έχω να σε δω καιρό. Μεταξύ μας θα σου το πω, είμαι περήφανη που τον νιώθω φίλο μου. Όχι, να τον λέω. Πιστεύει σε μένα όπως κάνεις εσύ. Η ώρα είναι τρεις πάρα το πρωί. Είναι μια έντονη περίοδος, γενικά. Ήθελα να σου πω, να μην ανησυχείς για μένα. Θα πάνε όλα καλά. Θα το δεις. Γνώρισα άλλο ένα σπάνιο πλάσμα από κοντά. Ήθελα να την γνωρίσω έστω και λίγο. Δεν με συμπαθεί. Ναι, πρέπει να έκανα την συνηθισμένη βλακεία. Είπαμε θα το διορθώσω. 😉  Μπορεί να με συμπαθήσει, που ξέρεις. Δεν θα κάνω κάτι για να γίνω συμπαθής, θα ήταν υποκρισία και ξέρεις ότι στην υποκριτική δεν ήμουν ποτέ καλή.

Ονειρεύτηκα να έρθεις με μια σοκολάτα στο χέρι για να κάνουμε αυτή την περιβόητη βόλτα που λέμε στον αέρα τώρα και καιρό. Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα σήμερα. Δεν με έπνιξε το άγχος. Βέβαια, μια στιγμή ένιωσα ότι έχανα το έδαφος κάτω από τα πόδια μου. Έτρεμα. Ένας φίλος τότε μου είπε:” You did great. Πραγματικά σε θαυμάζω. Respect.” Όπως έγινε και την τελευταία φορά. Τέλη Νοέμβρη όταν έκανα μια προσπάθεια στην όποια πίστευα και πιστεύω πολύ. Άλλος φίλος:” Ειλικρινά, σε θαυμάζω για αυτό που έκανες σήμερα. Δεν έχει σημασία που ο τύπος (για σένα έλεγε) δεν ήρθε. Σημασία έχει ότι ξεπεράσεις τα όρια σου.” Δεν ξέρω τι θαυμάζουν. Τους θαυμάζω πάντως. Είναι όλοι τους κάτι ιδιαίτερο. Ξεχωρίζουν. Όπως ξεχωρίζουν και όταν μου τα χώνουν. Τους φίλους τους διαλέγουμε…Οι φίλοι, όπως ξέρεις για μένα είναι οικογένεια. Όχι, εικονική αλλά πραγματική.  Κερνάω σοκολάτα και κόκκινο γλυκό κρασί. Θα έρθεις; Δέυτερο αστέρι και μετά στρίβεις δεξιά και έφτασες. Πόσο καιρό θα μου αρνηθείς ακόμα;

Εσύ ξέρεις…

Μου είχες πει ότι έχω ένα σπάνιο πλεονέκτημα που ξέρω τι είναι ωραίο. Μένει να επιμείνω, όπως έκανες, και κάνεις ακόμη. Επιμένω. Ένας από εμάς σταμάτησε, σταμάτησε να αντιμετωπίζει με ανοιχτά μάτια, ανοιχτά αυτιά, ανοιχτό μυαλό και παν’ απ’όλα καρδία τα πράγματα και τους ανθρώπους. Είπες να προσπαθισω να κανω δημιουργικά πράγματα, να μάθω να αγνοώ ανθρώπους που μου χαμηλώνουν το ηθικό.

Το προσπαθώ, αν και δεν νομίζω ότι σκέφτηκες ποτέ ότι θα είσαι ανάμεσα τους; Ευτυχώς, που είμαι ατίθασο παιδί, και ακούω πρώτα την καρδία μου και έπειτα συμβουλές. Φεύγεις. Επιλογή σου και είναι σεβαστή, από αγάπη. Όπως είπες, αυτοί που “ξέρουν” πνίγουν τους υπόλοιπους, αυτοί που έχουν εμπειρία που δεν είναι είναι “συναισθηματικοί” αλλά λογικοί. Λόγια, αλλά τα πιστεύεις; Αρνήθηκες να δοκιμάσουμε μαζί τον έναν άλλο τρόπο. Δεν πειράζει. Δεν έχει καμία σημασία.

Ας μου “πηδάνε” την ψυχολογία διάφοροι προοδευτικοί, δάσκαλοι και ειδικοί.  Ακριβώς, επειδή ΔΕΝ ξέρω αλλά προσπαθώ να μάθω. Ακριβώς, επειδή επιμένω και ας που ψαλιδίζουν κάθε μέρα τα φτερά, θα συνεχίσω.

Το λόγο, τη φιλία και τη δημιουργικότητα έχεις καταπατήσει πολλές φορές για εγωιστικούς λόγους. Αυτά που δεν συγχωρείς στους άλλους τα κάνεις ο ίδιος και δεν δέχεσαι όταν σου το λένε γιατί ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ. Σειρά μου να σου δώσω δίκιο. ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ. Αγάπη είναι να δέχεσαι τον άλλον με τα ελαττώματα του, τα δέχομαι. Σε αγαπάω για αυτό που είσαι και ας με λες αχάριστη, ας λες ότι λέω χαζομάρες…Ναι,λέω χαζομάρες Θα τις βελτιώσω. ΕΣΥ ΞΕΡΕΙΣ.

You know*

You said to me that I have the rare advantage of knowing what is beautiful. I just need to go on, as you did and still do. I continue. One of us stopped, stopped facing with open eyes, open ears, open mind and above all with his heart thing and people.
You said that I have to try to do creative things, to learn to ignore persons that are lowering my moral.

I try, even if I don’t believe that you ever thought that you will be one of them. Fortunately, that I am a revolutionary child, and I listen first to my heart and then to advices. You leave. The choice is yours and respected, with love. As you said, those that “know” are drowning the others, those that are experienced are not “sentimental” but reasonable. Words, do you believe them? You denied trying together another way. It does not matter. It does not have any importance.

Let various progressive, teachers and experts put my psychology down. Exactly, because I do NOT know but try to learn. Exactly, because I insist though they cut my wings everyday , I will go on.

You did not respect many time word of honour, friendship and creativity for selfish reasons. You do all the things you do not forgive others and you do not respect if anyone tells you because YOU KNOW.

in the other him you make the himself and you do not accept when to you him they say because YOU KNOW. It is my turn to say that you are right. give you right. YOU KNOW. Love means to accept the otherone with his weaknesses. I love you for what you are thought you call me un-thankfull, though you say that I say stupid things
Yes, I say stupid things but I will improve.YOU KNOW.

(*translation in poor English for Eduardo Deboni whose foto was used above)

Ο ρομαντισμός είναι πάθηση πολύ σοβαρή και ευτυχώς δεν γιατρέυεται

Wise men say, only fools rush in. But I can’t help fallin’ in love with you

Ο ρομαντισμός είναι πάθηση πολύ σοβαρή και ευτυχώς δεν γιατρέυεται. Επειδή είμαστε ρομαντικοί για δέσιμο. Επειδή, αν δεν ζήσουμε το παραμύθι έστω για λίγο, θα σκάσουμε. Επειδή είναι τραγικοκομμικό παιχνίδι που οι  Αγγέλοι παίζουν για να σπάσουν πλάκα με τους κοινούς θνητούς. Μη τους το χαλάσουμε. Κάτι ξέρουν. Επειδή σε θαυμάζω γι αυτό που είσαι, με τα όποια λαθάκια σου. Επειδή, κάποια πράγματα are meant to be. Ας τα πάρει το ποτάμι
Αν εσύ νίωθεις την τρέλα και το πάθος και τα ζείς,  έχεις καταφέρει ήδη κάτι που οι περισσότεροι άνθρωποι δεν τόλμουν.  Συνέχισε να τολμάς.  Σκέψου θετικά. Η ζωή είναι δική σου και την μοιράζεσαι με τους άλλους.

Σας αφήνω τέκνα μου, γιατί έχω να ερωτευτώ στα ονείρα μου. Χαιρετώ σας!

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=eLS0kRAsSoo]

Υ.Γ. Αρνούμαι κάθετα, οριζόντια και διαγώνια να γράφω ότι απαιτεί η επικαιρότητα που κάνει νούμερα ή επισκεψιμότητα.

Αφροδιτό-Αρήσματα

Σύμφωνα με την βαθία φιλοσοφική σκέψη ενός φίλου υπάρχουν τρεις κατηγορίες γυναικών. Πρώτη κατηγορία είναι οι “πουτάνες από σπόντα”, αυτές που τις αγαπάς και τις παντρέυεσαι. Είναι αθώα και αγνά πλάσματα, γίνονται όμως άκρως επικίνδυνες όταν εξαντλείται η υπομονή τους. Οι “πουτάνες κατά συρροή”, η δέυτερη κατηγορία, είναι αυτές που χαζέυεις στο μπαρ και τις θέλεις για μια βραδία. Τέλος, η τρίτη κατηγορία, οι “πουτάνες- είμαι πουτάνα, γιατί έτσι γουστάρω”. Αυτές είναι mater familias ή πολύ καλές φίλες. Οι πιο δυστυχισμένες απ’ όλες γιατί είναι και οι πιο δυναμικές. 

Τώρα για τους άνδρες, λέει, υπάρχουν και σε αυτούς τρεις κατηγορίες. Η πρώτη απαρτίζεται από αυτούς που πατάνε γκάζι της νταλίκας που οδηγούν στην κατηφόρα. Αυτοί οι τύποι που γινόνται το κέντρο του ενδιαφέροντος. Στη δέυτερη κατηγορία είναι εκείνοι που βλέπουν την νταλίκα να τρέχει. Αυτοί ζούν, μαζέουουν εμπειρία και στιγμές, μαθαίνουν. Τέλος, στην τρίτη κατηγορία ανήκουν εκείνοι που τους πατάει η νταλίκα και δεν το παίρνουν χαμπάρι.

Όλες οι κατηγορίες υπάρχουν και στα δύο φύλα, λέει ο φίλος, περισσότερο ή λιγότερο.

Εσύ και εγώ, άνθρωποι

Δεν επιτρέπεται το συναίσθημα γιατί δείχνει αδυναμία. Τι λέει ρε φίλε. Καλώς, δεν θα δείξω ευαισθησίες γιατί η αδυναμία είναι ντεμοντέ. Οι άνδρες είναι εγωιστικά γουρούνια, σκέφτονται με το κάτω κεφάλι αντί με το πάνω κτλ. Οι γυναίκες δεν ξέρουν τι θέλουν, αρνούνται να είναι γυναίκες, κυνηγάνε τους τύπους με τα λεφτά. Καλό θα ήταν να βάλετε στο μυαλό σας, κοριτσάκια και αγοράκια, ότι το να κάνεις την ζωή πατίνι σε κάποιον, που υποτίθεται σε ενδιαφέρει γι αυτό που είναι δεν θα σε φέρει πιο κοντά του ή της. Το να κρύβεσαι μονίμως πίσω από το δάχτυλο σου είναι ανώριμο και τελικά, έτσι χάνεις παρά να κερδίζεις. Δεν είναι άσχημο να δεχτείς τον άλλον όπως είναι γι’ αυτό που είναι.
Αν θέλεις να τον αλλάξεις, καλύτερα να κάνεις μια εσωτερική ανασκόπηση. Εσύ θέλεις να σε δέχονται όπως είσαι ή θέλεις να σε αλλάξουν και να σου επιβάλλουν έναν άλλον εαυτό; Αναμφίβολα, αλλάζουμε όλοι με τον χρόνο, ωριμάζουμε. Αυτό όμως, είναι καθαρά δική μας προσωπική υπόθεση. Κανείς δεν έχει το δικαιώμα, όσο και να μας αγαπάει και όσο και να τον αγαπάμε, να επιχειρήσει να μας κάνει κάτι διαφορετικό από αυτό που είμαστε. Όχι, δεν με έπιασαν τα φιλοσοφικά μου. Απλά το θεωρώ χαζό, για να μη πω ηλίθιο, ότι κάποιοι νομίζουν ότι μπορούν να πλάθουν τους ανθρώπους κατά τη βούληση τους. Αν δεν σου κάνει ο άλλος, ας’ τον στην ησυχία του. Θα μείνεις μόνος ή μόνη; Μήπως να αλλάξεις εσύ πρώτα; Λέω τώρα.

Σταμάτα να βλέπεις μονίμως το αρνητικό στους ανθρώπους, γιατί και αυτοί με την σειρά τους θα πρώτα θα βλέπουν ο, τι αρνητικό σε σένα.

Εχθές ήταν τα γενέθλια μου. Δεν το γράφω για να λάβω ευχές. Το 2008 ήταν μια πολύ δύσκολη χρόνια. Άλλαξα πολλά πράγματα. Κάποιοι πιστέψανε φέτος ότι έχουν το δικαίωμα να με διαμορφώσουν. Τους αφήνω να το πιστέψουν. Αυτοί οι κάποιοι δεν δέχονται αντίρρηση, σε διακόπτουν και όταν δεν μπορούν να επιβάλλουν το δικό τους μπορείς να διακρίνεις μια δυσαρέσκεια. Το θέμα δεν είναι να επιβάλλεσαι, αλλά να μοιράζεσαι.

Μη με ρωτάτε γιατί τους συναναστρέφομαι. Έχουν και καλά στοιχεία, και έχω αυτή την αδυναμία που λέγαμε που νιώθω τους ανθρώπους. Παρατηρώ τους ανθρώπους. Δηλώνω ότι είμαι επικίνδυνη όταν δεν μιλάω. Δολοφονική σιωπή,  όπως την λένε οι πολύ κοντινοί μου άνθρωποι. Καλόπιστο θύμα με έχουν πει συχνά κάποιοι. You should read between the lines, guys.
Και τώρα στις καλές ψυχές μου

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=-htTQ-X2uxs]

Δεν θα μιλήσω γι’ αυτές. Τους αρέσει να είναι incognito. Είναι πανταχού παρόν. Υπέροχα πλάσματα όλοι τους. Σκορπισμένοι σε Βορρά, Νότο, Ανατολή και Δύση.

Ένα γλυκό κομμάτι της ζωής

Κάπου βορειοδυτικά της Αθήνας, σ’ ένα από τα πιο ονειρεμένα μέρη την εποχή τον Χριστουγέννων, στη Βιέννη. Έξω μια χιονοθύελλα και βαθμοί κάτω από το μηδέν. Ένα παλιό παιδικό δωμάτιο. Φιλοξενούσε για πολλά χρόνια όνειρα, σκέψεις, μυστικά. Το 2004 μετράει τις πρώτες μέρες του. Μια φοιτήτρια μετράει τις μέρες μέχρι την αναχώρηση της για Αθήνα. Τελευταίες μέρες διακοπών και η χειμερινή εξεταστική να πλησιάζει. Μυαλό για διάβασμα υπάρχει, έλλειπε η διάθεση για μελέτη εκείνο το βράδυ. Διάθεση για κουβέντα και ενημέρωση υπήρχε. Περισσότερο για κουβέντα για να είμαστε ειλικρινής.

Το 2004, η ηρωίδα μας είναι ιδεολόγος και ρεαλίστρια μαζί. Ρομαντική μέχρι τελικής πτώσεως. Ένα άγριο- κόριτσο, ανδράκι με ένα σπαστικό τσαμπουκά, αλλά ψυχούλα. Όσο δυνατή είναι με την πρώτη μάτια τόσο δυνατά χτυπάει και η καρδιά της για τους ανθρώπους που αγαπάει. Πάντα μαχητής. Αφοσιωμένοι σε ότι κάνει και πιστεύει.. Ανήσυχο πνεύμα.

Κάθεται λοιπόν στον υπολογιστή της να περάσει η ώρα χαζεύοντας στο διαδίκτυο. Ανοίγει το ICQ ( ήταν τότε πολύ της μόδας, να τσατάρεις στο ICQ), κάνει ένα search για νέο θύμα επικοινωνίας
Να μάθει και τίποτα καινούργιο, έναν νέο άνθρωπο. Θύμα βρέθηκε με επιτυχία. Την αλλάζει χωρίς την θέληση του. Επηρεάζει την πορεία της χωρίς να το ξέρει. Το μόνο που γνωρίζει είναι ,ότι του ζητά την συμβουλή του κάποιες φορές. Τον σέβεται, τον θαυμάζει, χαίρεται όταν είναι καλά, ανησυχεί όταν δεν είναι. Γι’ αυτόν είναι πάντα «η μικρή». Περίεργη σχέση.

Μια μέρα πριν την αναχώρηση της για Αθήνα. Δεν της αρέσει η ιδέα ότι δεν την περιμένει κάποιος εκεί. Βέβαια, αυτή την φορά την περίμενε κάποιος στο αεροδρόμιο χωρίς να την έχει δει ποτέ του, χωρίς να έχει ακούσει ποτέ την φωνή της, γνωρίζοντας μόνο τις γραμμές διάλογου που του φανέρωνε η οθόνη του υπολογιστή του. Λίγα χρόνια αργότερα μια διαφημιστική καμπανιά για την σοκολάτα Lacta θύμιζε πολύ το σκηνικό στο αεροδρόμιο τότε.

[youtube=http://www.youtube.com/watch?v=BNFjQbTLSqs]

Η διαφορά είναι ότι η σκηνή μας δεν ήταν ρομαντικής φύση. Στην πορεία η ιστορία μας συνοδεύτηκε όμως με Lacta αλλά και Μαυροδάφνη και pop corn. Μια από αυτές τις στιγμές που αδυνατείς να τις περιγράψεις γιατί σου λείπουν οι λέξεις, απλά τις ζεις.