Τελευταίος καφές της ημέρας ή της νύχτας. Πολλές σκέψεις, λέξεις, εικόνες. Δεν ξέρω που είσαι. Πάλι κάπου σε ένα ταξίδι για δουλεία. Είπα να σου πω, ότι θα ήθελα να ήσουν εδώ. Δεν είσαι. Αρκεί να είσαι καλά. Δεν σου είπα, υπάρχει κάποιος που φαίνεται να βλέπει σε μένα όσα βλέπεις εσύ. Μοιάζετε και μοιάζουμε. Είναι καλός φίλος, έτσι πιστεύω. Προσπαθεί να με αντέξει με τα κατσίκια μου. Μια χαρά τα καταφέρνει. Θα μου πεις “μη λες μεγάλα λόγια”. Δεν είπα ακόμα. Δεν είναι ανάγκη να πω. Ίσως μετά από χρόνια.
Έτσι έκανα και με σένα. Δεν έκανα δηλαδή γιατί έχω να σε δω καιρό. Μεταξύ μας θα σου το πω, είμαι περήφανη που τον νιώθω φίλο μου. Όχι, να τον λέω. Πιστεύει σε μένα όπως κάνεις εσύ. Η ώρα είναι τρεις πάρα το πρωί. Είναι μια έντονη περίοδος, γενικά. Ήθελα να σου πω, να μην ανησυχείς για μένα. Θα πάνε όλα καλά. Θα το δεις. Γνώρισα άλλο ένα σπάνιο πλάσμα από κοντά. Ήθελα να την γνωρίσω έστω και λίγο. Δεν με συμπαθεί. Ναι, πρέπει να έκανα την συνηθισμένη βλακεία. Είπαμε θα το διορθώσω. 😉 Μπορεί να με συμπαθήσει, που ξέρεις. Δεν θα κάνω κάτι για να γίνω συμπαθής, θα ήταν υποκρισία και ξέρεις ότι στην υποκριτική δεν ήμουν ποτέ καλή.
Ονειρεύτηκα να έρθεις με μια σοκολάτα στο χέρι για να κάνουμε αυτή την περιβόητη βόλτα που λέμε στον αέρα τώρα και καιρό. Ήταν μια πολύ όμορφη μέρα σήμερα. Δεν με έπνιξε το άγχος. Βέβαια, μια στιγμή ένιωσα ότι έχανα το έδαφος κάτω από τα πόδια μου. Έτρεμα. Ένας φίλος τότε μου είπε:” You did great. Πραγματικά σε θαυμάζω. Respect.” Όπως έγινε και την τελευταία φορά. Τέλη Νοέμβρη όταν έκανα μια προσπάθεια στην όποια πίστευα και πιστεύω πολύ. Άλλος φίλος:” Ειλικρινά, σε θαυμάζω για αυτό που έκανες σήμερα. Δεν έχει σημασία που ο τύπος (για σένα έλεγε) δεν ήρθε. Σημασία έχει ότι ξεπεράσεις τα όρια σου.” Δεν ξέρω τι θαυμάζουν. Τους θαυμάζω πάντως. Είναι όλοι τους κάτι ιδιαίτερο. Ξεχωρίζουν. Όπως ξεχωρίζουν και όταν μου τα χώνουν. Τους φίλους τους διαλέγουμε…Οι φίλοι, όπως ξέρεις για μένα είναι οικογένεια. Όχι, εικονική αλλά πραγματική. Κερνάω σοκολάτα και κόκκινο γλυκό κρασί. Θα έρθεις; Δέυτερο αστέρι και μετά στρίβεις δεξιά και έφτασες. Πόσο καιρό θα μου αρνηθείς ακόμα;