Κάποτε αξίες Ελλήνων

Ξημερώματα Σαββάτου, γύρω στις 5 το πρωί. Φθινοπωρινός περίπατος κάτω από την Ακρόπολη με αύρα από σκηνές παλιού κινηματογράφου. Με συνοδεύει φίλος να πάρω ταξί από τις Στήλες του Ολυμπίου Δίος. Ο οδηγός ταξί ξεκινά μια κουβέντα περί εκλογών και την κατευθύνει σιγά σιγά προς το « πρόβλημα » των μεταναστών στην Ελλάδα. Ανάβουν τα εγκεφαλικά λαμπάκια μου, άλλα παραμένω ψύχραιμη- τυπική. Με ύφος μικρού παιδιού τον ρωτάω για λεπτομέρειές για να καταλάβω τι εννοεί. Το ταξίμετρο δεν ήταν αναμένω. Είναι μια λεπτομέρεια μικρή αλλά σημαντική. Φτάνουμε στο στενό μου. Βγάζω ένα δεκάευρω (από το όποιο έπρεπε να πάρω ρέστα, έστω 3 ευρώ). Ο οδηγός το τσεπώνει, δεν μου απάντα στην ερώτηση για το τι οφείλω και συνεχίζει τα παθιασμένα επιχειρήματα περί « πρόβλημα » μεταναστών. Τον κοιτώ στα μάτια. Χαμηλώνει το βλέμμα. Ανοίγω την πόρτα, βγαίνω από το αμάξι και κοπανάω την πόρτα και λέω με σταθερή φωνή:

« Το τι θα ψηφίσετε και το τι υποστηρίζετε ολοφάνερο. Αλλά αυτό δεν θα σας κάνει ούτε Έλληνα με όλη του την σημασία ούτε άνθρωπο. Καληνύχτα σας! »

Ξεκλειδώνω την εξώπορτα, ανεβαίνω σκάλες, ξεκλειδώνω την πόρτα του διαμερίσματος και με τον ήχο της βροχής αρχίζω να σκέφτομαι  την συζήτηση και άλλες παρόμοιες αυτών των ημερών.

Θα σας πω τι πιστεύω για το « πρόβλημα » των μεταναστών στην Ελλάδα, όντας ξένη στην χώρα μου, φιλοξενούμενη απλά και από επιλογή. Όπως και από επιλογή θα φύγω να πάω αλλού, όταν τα μικρόψυχα δείγματα νεοελληνικής νοοτροπίας θα με πνίξουν. Προς το παρόν δεν τις αφήωω να δηλητηριάσουν την αγάπη για τον τόπου που ζω, τη διάθεση να συμμετάσχω στην βελτίωση του, να δημιουργώ σε αυτόν, και το κυριότερο, την αγάπη προς ανθρώπους που ζουν μαζί μου σε αυτόν.

Picture by alefbetac

Οι μετανάστες δεν είναι πρόβλημα. Πρόβλημα είναι οι ανύπαρκτες πολιτικές και κοινωνικές υποδομές. Πρόβλημα είναι το οικονομικό αλισβερίσι στα σύνορα σε ένα κράτος που δαπανά το 30% του προϋπολογισμού για την Εθνική Άμυνα. Μη μου λέτε ότι η Εθνική Άμυνα γίνεται κυρίως για να προστατέψει την Ελλάδα, κράτος- μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, από την Τουρκία. Λες και η Τουρκία με σύνορα προς την Μέση Ανατολή δεν έχει άλλα προβλήματα.

Όταν είπα αυτό στη διάρκεια της διαδρομής, ο οδηγός ταξί με κοιτούσε με μεγάλα μάτια και την απορία πως μπορώ να εκφράσω κάτι τέτοιο, διότι σαν “ρε κοπελιά” δεν μου φαίνεται ότι χαμπαριάζει το μυαλουδάκι μου, και ότι δεν είναι ντιπ για ντιπ ακατοίκητο. Continue reading Κάποτε αξίες Ελλήνων

Η πράσινη κάρτα της ΕΕ είναι μπλε

Τον επόμενο μήνα θα ψηφίσει η επιτροπή Πολιτικών Ελευθέριων του Ευρώ-κοινοβουλίου για το θέμα της «Μπλε Κάρτας», που θα αποτελεί το εισιτήριο εισόδου στην Ευρωπαϊκή Ένωση για εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό από τρίτες χώρες. Με αυτό τον τρόπο στοχεύει η ΕΕ να θέσπιση μια ενιαία πολιτική γραμμή για την χορήγηση αδειών εργασίας και να αντιμετωπίσει την έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού. Οι χώρες της ΕΕ είναι αποδέκτες μετανάστευσης, όχι όμως εξειδικευμένων μεταναστών. Αντίθετα, η ΗΠΑ και ο Καναδάς απορροφούν το 50% των μεταναστών με ειδίκευση, ιδιαίτερα στον τομέα της τεχνολογίας, όπως εισηγείται η Ewa Klamt, μέλος της Ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και των Ευρωπαίων Δημοκρατών.

Απώτερος στόχος, είναι ο έλεγχος της νόμιμης μετανάστευσης, βασισμένος με τις ανάγκες της κάθε χώρας- αποδεκτή. Ότι αφορά τους πρόσφυγες, η περίοδος αναμονής για την χορήγηση άσυλου θα διαρκεί περισσότερο. Ωστόσο, η ΕΕ επικαλείται την πρόθεση της να υποστηρίξει περισσότερο της χώρες από τις οποίες παρατηρείται αυξημένη έξοδο πληθυσμού. Τίθεται το ερώτημα για το τι υποστήριξη εννοεί.

Γιατί οι χώρες- μέλη της ΕΕ δεν επενδύουν περισσότερο στη παιδεία και να εισάγουν προσωπικό; Επειδή και το παράδειγμα της Πράσινης Κάρτας στις ΗΠΑ σαν λύση για να αντίστοιχο πρόβλημα φάνηκε επιτυχημένο. Δεν θα ήταν εύλογο η ΕΕ, η οποία διεκδικεί τον τίτλο της «πιο κοινωνικής δύναμης», να βελτιώσει το εκπαιδευτικό της σύστημα;

«Μπορεί να μην είναι καταστροφή, αλλά σίγουρα δεν είναι μια καλή πολιτική πρακτική για την ΕΕ», λέει ο Aristide Zolberg, καθηγητής στο New York’s New School University. Αν σκεφτεί κανείς ότι όλες οι χώρες της Δύσης επιθυμούν το ίδιο δυναμικό, με υψηλό επίπεδο εκπαίδευσης και κατάρτισης, δεν μας φαίνεται λογικό να μη επενδύσει η ΕΕ στην εκπαίδευση.

Το θέμα της αυξημένης μετανάστευσης χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση. Ίσως να φρόντιζαν όλες οι χώρες- μέλη για την ανάπτυξη των υποδομών τους. Ο κόσμος πάντα θα εξελίσσεται και κάθε κοινωνία θα πρέπει να προσαρμοστεί στις εξελίξεις, να αναπτύξει νέες πρακτικές για τη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης.