…και έμεινα εδώ

Περασμένα μεσάνυχτα. Εκεί που είσαι δεν είναι ακόμα. Με ένα χέρι προσπαθώ να σου πληκτρολογήσω πέντε αράδες. Δεν τα καταφέρνω και χρησιμοποιώ και το άλλο. Το έχω δεμένο τώρα τα βράδια. Μόνο τότε για να μην καταλάβει κανείς κάτι την ημέρα. Πονάω. Δεν ξέρω τι πονάει περισσότερο, το χέρι ή η καρδιά μου για σένα. Ίσως το δεύτερο. Αλλά τι σημασία έχει αφού δεν νιώθεις ούτε να με ρωτήσεις τι κάνω, ούτε να με αναζητήσεις.

Ο ύπνος με επισκέπτεται πριν χαράξει. Με βρίσκει κλαίγωντας και με λυπάται τόσο ώστε να απλώσει το χέρι του και να μου κλείσει τα κόκκινα από το κλάμα μάτια, στεγνώνει τα δάκρυα και με σκεπάζει. Μου στέλνει έναν καλό άγγελο να με προσέχει όσο κοιμάμαι και λίγο παραπάνω.

Δεν υπάρχουν άγγελοι σου λέω, ματάρες μου. Δεν υπάρχουν απλά τους νιώθουμε κοντά μας γιατί η παρουσία τους και μόνο απαλύνει την ψυχή.

Έναν άγγελο σου στέλνω και εγώ με την δύναμη της καρδιάς. Δεν έχω κάτι παραπάνω να δώσω. Ξέρω πως σε τρομάζει. Μην φοβάσαι, μάτια μου. Άνοιξε την καρδία σου μοναχά.

…έμεινα εδώ να μην σου λείψει τίποτα, έμεινα εδώ να μην φοβηθείς

Στην εποχή των μεγάλων παιδιών

Το βίντεο το βρήκα στους Μαμά…δες Μπαμπά…δες και το είδα παρέα με την δική μου Μαμά στα 5 λεπτά διάλειμμα από δουλειά που απαιτεί συγκέντρωση.

Έτσι για να δείξουμε πως δεν έχουμε ξεχάσει τους γονείς μας όσο ανεξάρτητες ζωές ζούμε σαν μεγάλα πλέον παιδιά και να τους θυμίσουμε πως μας χαίρονται πιο πολύ και πιο ουσιαστικά όταν ζούμε τις ζωές μας συνειδητά.

Επίδειξη δύναμης

_ Sad eye _
Picture By NuageDeNuit

Mια απότομη κίνηση. Xάνεις στους ανθρώπους που τους νοιάζεσαι και σε αγαπούν. Χάνεις έδαφος κάθε μέρα. Φοβάσαι να νιώσεις και γίνεσαι από τρυφερός αστείος. Δεν ακούς. Κρίμα γιατί τόσα έχει να γευτείς και τα ονειρεύεσαι.

Κλείσε τα αυτιά σου. Εύκολο είναι. Kλείσε και τα μάτια σου και την καρδιά σου. Σήκωσε τον τοίχο. Μη σε αγγίζει κανείς. Κανένα αίσθημα ή συναίσθημα.

Σας χωρίζει μια απόσταση σε χιλιόμετρα όχι όμως σε επίπεδο καρδιάς. Ο νους σου εκεί, αλλά βρες τρόπο να ξεχάσεις.

Κοιτάς τα άστρα και σκέφτεσαι τι να κάνει άραγε. Σε ξυπνά τρυφερά ο ήλιος το πρωί και νομίζεις πως είναι ο άνθρωπος σου. Τρομάζεις που όταν τον ψάχνεις δίπλα σου δεν τον βρίσκεις.

Όνειρο ήταν. Δεν έχει φύγει. Είναι δίπλα σου.

Λευκός γάμος λήξις

blanche / white 1
 **

Ήταν ένα κοριτσόπουλο, αγρίμι. Τα μάτια της έλαμπαν από πάθος για ζωή.

Εκείνος πατρική, αδερφική μορφή. Τα πάντα και τίποτα.

Έλεγαν ότι αν βρεθούν μέχρι τα 28 της χωρίς σύντροφο, θα έκαναν εκείνο τον λευκό γάμο που εκείνη περιέγραφε μεταξύ σοβαρού και αστείου.

Το αγρίμι όμως, από κοριτσούδι έγινε γυναίκα. Με τα θέλω και δε-θέλω της, με στόχους και επιθυμίες.

Εκείνος δεν το κατάλαβε ποτέ και άφηνε σε όλα αυτά ένα κενό. Έδινε τα ελάχιστα για να μη του πάρει τα πάντα.

Μόνο που κάποια στιγμή ήρθε κάποιος άλλος στην ζωή της. Γέμισε το κενό που είχε χωρίς να το ζητήσει. Την συμπλήρωνε.

Η ιδέα του λευκού γάμου έγινε διάφανος μέχρι που έγινε άνεμος.

Στην ζωή της η αγάπη πήρε θέση, υπόσταση και ουσία.

Εκείνος που δεν έδινε ποτέ γιατί είχε για δεδομένη την αγάπη της, την έχασε χωρίς να το καταλάβει και ίσως και δεν καταλάβει ποτέ. Ίσως δεν χρειάζεται να καταλάβει ποτέ.

Αρκεί που κατάλαβε, ένιωσε εκείνη. Άνθίζει όπως τα λουλούδια την άνοιξη.

**Picture by OliBac on Flickr

Ερμητικά

Μια κοριτσοπαρέα σε κάποιο στέκει μεταξύ Κολωνακίου και Εξαρχείων, μιλά για τις ερωτικές και τις ανθρώπινες σχέσεις γενικότερα. Όλες τους στα 20φεύγα τους, με τα πτυχία, τα μεταπτυχιακά, τα διδακτορικά και τις δουλειές τους. Σε αυτή την παρέα λοιπόν, υπάρχει η απορία μιας νεαράς κυρίας για το πως μπορεί ο κάποτε σύντροφος της να την αγαπά, αλλά να μην την νιώθει φίλη ούτε να νιώθει ερωτικά για εκείνη.

– Μα πως λέει πως μ’ αγαπάει;

Πετάγεται μια άλλη, η μάγκισσα της παρέας.

~ Βρε κοριτσάκι μου … (ανάβει το λεπτό τσιγάρο της, τραβάει μια τζούρα). Δεν σταματάς να αγαπάς κάποιον μετά από μια ερωτική σχέση. Ότι τον αγαπάς δεν σημαίνει πως μπορείς να είσαι μαζί του. Μη μπερδεύεις την ερωτική συνύπαρξη με συντροφικότητα, την συντροφικότητα με φιλία, και την φιλία με ανθρώπινη αγάπη. Αποδεχόμαστε τα συναισθήματα των άλλων σαν αυτά που είναι. Σε εμάς είναι να ορίσουμε αν είμαστε εντάξει με αυτό. Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε στους άλλους το πως θα μας αγαπάνε.

Παύση στην παρέα.

– Ρε συ, έχεις δίκιο.

Δακρύζει η μαγκισσα ενώ ξεφυσά καπνό.

~ Η πιο βαθιά αίσθηση αγάπης και ευτυχίας είναι μέσα μας. Αρκεί να το καταλάβουμε και να το νιώσουμε. Δεν ορίζεται το είναι μας από άλλους παρά μόνο από εμάς τους ίδιους.

Συνεχίζουν και τρέχουν δάκρυα από τα μάτια της μάγκισσας. Τα σκουπίζει γρήγορα και πίνει μια γουλιά νερό.

~ Όταν νιώσεις αυτό, θα καταλάβεις και το μεγαλείο της αγάπης. Και αν δεν μετανιώνεις.

Σβήνει τσιγάρο. Χαμογελά.

~ Τι ώρα πετάς την Παρασκευή είπαμε; Να ξέρεις ότι φέτος μας βλέπω να λιώνουμε στο Skype, στο Facebook chat, και να χρυσίζουμε τις αεροπορικές εταιρίες. Χαλάλι, αν αγαπάς.

Με αφορμή το άρθρο στο ΒΗΜΑ «Η ευτυχία και η δυστυχία έχουν τιμή»

Παλιότερες φλασιές: 1, 2, 3

Time to say «Good Bye»

Photo by ThirdEye

Καιρός να σε αποχαιρετίσω λοιπόν. Αρνήθηκα να το πιστέψω και ας το ήξερα ότι θα πρέπει να το αφήσω να συμβεί. Ένας κύκλος κλείνει, ένας νέος αρχίζει. το ήξερα πως θα έρθει η μέρα που θα είσαι μια θολή εικόνα στο μυαλό μου. Ακόμα πιο θολές οι αναμνήσεις μας.

Πόσο διαφορετικά ίδιοι είμαστε εν τέλει. Δυο καθρέπτες αντανάκλασης. Πόσο λυπάμαι και πόσο θυμώνω για το πως γκρεμίσαμε όσα χτίζαμε μεταξύ μας. Σαν παλάτια στην άμμο που τα σιγό-αγκαλιάζουν τα κύματα. Ενώ η αγάπη που ένιωθα και νιώθω για σένα δυνατή σαν βράχος. Θα μείνει όμως μακριά. Διαφορετικά θα έσβηνε σαν σπίρτο με δυο τρεις γρήγορες κινήσεις.

Δεν πονάω πλέον. Σαν να πάγωσε κάτι μέσα μου. Σαν να λυτρώθηκε η ψυχή μου. Τέλος οι ατέλειωτοι τσακωμοί, οι φωνές, τα αμέτρητα Όχι και δύσκολα Ναι μας. Σωπαίνω.

Πλησιάζουν μέρες χαράς για σένα. Δεν θα σου ευχηθώ ούτε με μηνύματα ούτε τηλεφωνικά. Άλλωστε τους ανθρώπους που αγαπάς δεν τους θυμάσαι μόνο εκείνες τις μέρες αλλά πάντως καιρού. Θα σου ευχηθώ όμως με την σκέψη μου από καρδιάς.
Κράτα τον εαυτό σου αισιόδοξο και με αυτή την καλοσύνη και ζεστασιά που τόσο λάτρεψα.

Από καρδιάς: Να΄ σαι καλά και θα είσαι καλά! Καλό ταξίδι ζωής να΄χείς με καλούς ανέμους στα πανιά σου και οι ηλιαχτίδες του ήλιου να σου χαϊδεύουν το πρόσωπο με την ίδια καλοσύνη που έβλεπα στα μάτια σου όταν χανόμουν σε αυτά.

Κουμποτρυπίτσες μου

Διαδρομή από την βραδινή βόλτα προς το σπίτι. Εκείνος συγκεντρώνεται στη οδήγηση ενώ στο κάθισμα του συνοδηγού το κορίτσι του έχει ψιλοαποκοιμηθεί. Το αριστερό της χέρι ακουμπά δίπλα στο δεξί του πόδι, ακριβώς έτσι ώστε να μην τον εμποδίζει στις κινήσεις του. Εκείνος το ακουμπά και το χαϊδεύει όταν του το επιτρέπει η οδήγηση.

Θυμάται την πρώτη φορά που την πήγε σπίτι. Το πρώτο εκείνο ραντεβού. Είχαν βρεθεί στο Μικρολίμανο. Εκείνη φορούσε ένα τζιν, μπότες. Έλαμπε στην απλότητα της. Ήταν γιορτές, λίγες μέρες μετά την Πρωτοχρονιά. Είχε κολλήσει με τα μάτια της.

Σαν άγγελος είναι όταν κοιμάται. Μπορεί να μην μοιράζονται ίδια ενδιαφέροντα αλλά την αγάπη για τα ταξίδια και τις βόλτες. Από αυτές έκαναν πολλές. Νυχτερινές προς Κόρινθο, Σαββατοκύριακα ή και αυθημερόν Αθήνα- Θεσσαλονίκη, Σαλαμίνα, Σκόπελος, Λευκάδα, Κεφαλλονιά, Βιέννη. Ένας χρόνος αγάπη. Ξέρουν και οι δυο ότι θα χωρίσουν σύντομα. Είναι θέμα χρόνου. Εκείνη έχει πάρει τον δρόμο της και πρέπει να την αφήσει να πραγματοποιήσει τα όνειρα της. Την αγαπά πολύ για να μην το κάνει.

Τον τελευταίο καιρό είναι περισσότερο φίλοι παρά ζευγάρι. Μένει να το αποφασίσουν και οι δυο. Εκείνη δεν θα τον χωρίσει. Όχι επειδή δεν θέλει, αλλά επειδή θέλει να χωρίσουν όπως βρεθήκαν- Με αγάπη.

Φτάνουν σπίτι.  Εκείνη ανοίγει τα μάτια.

«Κουμποτρυπίτσες μου, φτάσαμε σπίτι, ματάκια μου», της λέει.

Λίγο καιρό μετά χωρίζουν φιλικά, με δάκρυα στα μάτια. Μια σχέση που είχε πολύ αγάπη, καλή παρέα και ούτε έναν σοβαρό καβγά, ίσως και αυτό ήταν το αφύσικα όμορφο της.

Εκείνος παντρεύτηκε δυο χρόνια μετά τον χωρισμό τους και εκείνη ευχήθηκε ολόψυχα στο ζευγάρι.
Εκείνη; Είναι μια άλλη ιστορία. Ακόμα γράφεται.

Περίεργα πλάσματα

A walk by the sea I
Picture by mafaldaQ

Είναι αργά το απόγευμα. Είχε να την ακούσει μέρες και να την δει ακόμα περισσότερες. Ακούει να ξεσπά σε κλάματα στο τηλέφωνο. Δεν αντέχει να την ακούει έτσι. Το κοριτσάκι του.

Το μόνο που εκείνη ήθελε ήταν λίγο ηρεμία και μια η βόλτα στην θάλασσα. Άντε και μια αγκαλιά. Εκείνη που δεν ζητούσε ποτέ τίποτα. Πόσο δύσκολο της ήταν να ζητήσει βοήθεια και ακόμα πιο δύσκολο να την δεχτεί. Ζει την μικρή της κόλαση. Κάθε μέρα. Προσπαθεί να δραπετεύσει στον μικρό της παράδεισο και τα καταφέρνει. Τα ρισκάρει όλα για όλα.

Εκείνος, που πότε δεν έκανε το βήμα να γίνει κάτι παραπάνω στην ζωή της γιατί δεν ήταν βέβαιος για αυτό, μπαίνει στο αμάξι και πάει να την βρει να πάνε να δει την θάλασσα, να την πάρει μια αγκαλιά και ας είναι φοβερά αντιδραστικό πλάσμα. He likes her anyway.

Η ζωή είναι πολύ μικρή για να την σπαταλάς με δυστυχία αντί να ζήσεις την ευτυχία και αυτή κρύβεται μέσα μας, αρκεί να θυμηθούμε το που.

Περίεργα πλάσματα οι άνθρωποι.

Θα το ρίξεις το κορίτσι: Ένα wanna-be how-to

No matter it is Valentine or not !
Picture by Hamed Masoumi

Εμπνεύστηκα σήμερα το πρωί από ένα κείμενο της Σοφίας. Μια που είμαι σίγουρη πως κυκλοφορούν και αντίστοιχα how-to στις ανδροπαρέες, είπα να κάνω μια μικρή έρευνα εις τα ιντερνέτια. Μη φανταστείτε, μπήκα λίγο σε γνωστό ελληνικό ανδροπόρταλ και ψαχούλευα. Από τους φίλους που με έχουν καταντήσει κατά καιρούς love line, κάτι έχω ακούσει
για να δούμε.

Οι εποχές έχουν αλλάξει και ακόμα και σε μια μεσογειακή και λίγο συντηρητική χώρα όπως η Ελλάδα, τα κορίτσια την έχουν δει αλλιώς.

Αγαπητά αγόρια, αν πιστεύετε πως συνέχεια η κοπελιά σας κάνει λάθος, μήπως να το αποδείξετε με πράξεις αντί με λόγια. Ξέρετε, ακόμα και τα πιο παραμυθιασμένα αυτιά κάποια στιγμή ξεβουλώνουν. Το ίδιο ισχύει και για τις κυρίες. Δεν σας αρέσει κάτι και είναι με όλους τους συντρόφους σας
καιρός να το δείτε αλλιώς.

Θα σας πω την δική μου τακτική: Το είδα αλλιώς. Είσαι μπερδεμένος βρε παιδί μου; Δεν ξέρεις τι θέλεις; Σ’ αγαπάω, σε εκτιμάω αλλά δεν έχω χρόνο για άλλο πόνο και τα όρια μου, θα μου επιτρέψεις να τα ορίσω εγώ για μένα. Να είσαι καλά και εύχομαι να βρεις σύντομα τον εαυτό σου και αυτό που θες.

Αν την φτύσεις, θα κολλήσει. Εμ, δε. Αν την φτύσεις κανονικότατα και ξεκάθαρα, σου έφυγε και μην την είδατε. Το ίδιο ισχύει και αν της κάνεις την ζωή πολύ δύσκολή. Αν την φλερτάρεις έξυπνα αλλάζει το θέμα. Το mind gaming είναι υψηλή τέχνη και δεν είναι για όλους.

Μην την θεωρείς δεδομένη ακόμα και αν είναι γιατί όταν θέλει μια γυναίκα κάνει τους 9 στους 10 και στο υπογράφω.

Ειλικρίνεια δεν είναι κακό πράμα. Αντιθέτως. Αν είναι γκομενάκι φίνο θα το εκτιμήσει, Διαφορετικά δεν είναι για σένα.

Αυτά από την ταπεινή εμπειρία μου. Οι ανθρώπινες σχέσεις μπορούν να είναι από το πιο απλό μέχρι το πιο περίπλοκο πράγμα. Πάντως, καλοκαίρι είναι, και είναι κρίμα να κολλάς σε χαζά how-to.