«Είναι σχετικά ανεύθυνο να ισχυριζόμαστε ότι υπάρχει μια περιοχή που η ύπαρξή της δεν έχει αποδειχθεί ενώ την ίδια στιγμή άνδρες και γυναίκες να νιώθουν πίεση εξαιτίας της»
(Πηγή: kathimerini.gr).
Έτσι λένε Βρεττανοι επιστήμονες του King’s College London, μετά την διεξαγωγή έρευνας για το επίμαχο σημείο «G», (όπως διάβασα σε Telegraph και BBC).
Λοιπόν, το Τρίτο Ματάκι έκαμνε σεξουαλική αγωγή στο σχολείο. Σε όλες τις βαθμίδες παρακαλώ και από όλες τις πλευρές κάναμε τα του σεξ. Μόνο πρακτική άσκηση δεν είχαν τα μαθήματα, αλλά αυτό ισχύει και για πιο «φυσιολογικά», «λιγότερο κοινωνικά ευαίσθητα» μαθήματα. Δεν μπορείς στα πάντα να κάνεις προσομοίωση στο σχολείο, στα φέρνει η ζωή ζεστά ή κρύα στο πιάτο σου και τα γεύεσαι. Μαθαίνεις όμως να παρατηρείς σαν νιάτο που είσαι και, ίσως να καταλάβεις τον κόσμο καλύτερα και να μάθεις και δυο τρία πράματα για να πορέυεσαι.
Θυμάμαι ακόμα τους καθηγητές Θρησκευτικών, Βιολογίας, Ψυχολογίας (Φιλόλογους όλων των γλωσσών) στο Γυμνάσιο να μας μιλούν για την σημασία του έρωτα και τις ερωτικής επαφής.
Συμπέρασμα:
Το σεξ είναι απόλαυση και ευθύνη.
Για την απόλαυση δεν πιστεύω να διαφωνήσει κανείς εκ των παρόντων, έτσι; Όσο για την ευθύνη; Δεν εννοώ το ενδεχομένο εγκυμοσύνης. Καπού εδώ μας κολλάει το θέμα με το σημείο «G» και λοιπών ιστοριών του τρόμου περί σεξ.
Ρεμάλια και ρεμάλισσες, που μου έχετε βυθιστεί στην πίεση των πόρνο κάκιστης ποιότητας και αισθητικής ευρισκόμενα εις το Redtube και YouPorn (κλείνετε στόμα από το σοκ ότι τα ξέρω και ακόμα περισσότερο ότι τα αναφέρω, όλα τα βλέπει το Τρίτο Μάτι απλά κάνει πως δεν τα βλέπει).
Ρεμάλισσες, που από την σεξουαλική ανασφάλεια μας οι στήλες περί σεξ στα γυναικεία περιοδικά και πόρταλ έχουν πάρει φωτιά. Καλό το διάβασμα και η μόρφωση αλλά it takes two to tango. Θέμα σωματικής επικοινωνίας (το σεξ είναι και επικοινωνία θέτε δε θέτε) και χημείας. Μου έχετε γεμίσει όλα τα συρτάρια της ντουλάπας σας με sexy εσώρουχα και δεν έχετε καταλάβει ότι δεν προσθέτουν τίποτα στον αισθησιασμό σας, για να μη πω ερωτισμό, αν αυτόν δεν τον βγάζετε. Το τεκνό της διπλανής ψάθας και το τυπάκι στο απέναντι τραπέζι που σας γυάλισε τότε του προκαλέσατε ενδιαφέρον με το βλέμμα σας όχι με το stingάκι που δεν έβλεπε.
Ρεμάλια, που ξέρετε και καλά τα πάντα για το σεξ αλλά τίποτα για το γυναικείο σώμα και ας μου κρυφοβλέπετε Sex & The City και κρυφοδιαβάζετε τις στήλες περί σεξ στα γυναίκεια περιοδικά και πόρταλ. Σας έχω δει να τα ξεφυλλίζεται στην παράλια ή στην καφετέρια όσο τα κορίτσια έχουν πεταχτεί για καφέ, τσιγάρα ή όσο κάνουν βουτιές στην θάλασσα…αντί να πάτε να παίξετε μαζί στο νερό, ξέρω τι λέω λέμε. Σιωπή! Για τις προδιαγραφές του άνδρα του σώστου, πρόστυχου και ιδαντικού είπε και άλλος φίλτατος, ο Πάνος, παλιότερα και πιο πρόσφατα. Για μη μου πείτε ότι τα βλέπω μονόπλευρα.
Ένα θα σας πω:
Ξεκολλήστε ρε!
Να μου συγχωρέσετε το «ρε». Αν σας προκαλεί το σημείο «G», το μέγεθος πέους, η χωρητικότητα ντεκολτέ και λοιπών σημείων του σώματος, πίεση, είστε άξιοι της μοίρας σας που καταντήσατε το σεξ αγώνα στίβου, και δεν το απολαμβάνετε. Αλλάξτε λίγο την φιλοσοφία σας περί σεξ, όχι τίποτα άλλο αλλά μήπως και η βιομηχανία του βελτιωθεί και αυξηθούν οι ποιοτικές αισθησιακές παραγωγές. Είναι τέχνη η καύλα σας λέω. Ξεκοκκινίζετε και κλείνετε στόμα. «Η καύλα» είναι η πιο κατάλληλη λέξη και κατανοητή από όλους…ελπίζω. Θα σας το πω και πιο κομψά: Το αισθησιακό παιχνίδι που προκαλεί την επιθυμία για ερωτική- σεξουαλική συνεδριάση, και την εκτέλεση της αφετέρου, είναι τέχνη.
Αν υπάρχει αμοιβαία ικανοποίηση, είναι όλα μελί καύλα, εμ γάλα. Άσχετα ,αν έχετε μόνιμο σύντροφο ή είναι κάτι πιο εφήμερο, παίξτε μπάλα, πειραματιστείτε και αν σας μείνει ακόμα απορία για την ύπαρξη του σημείου «G», τότε κάτι δεν κάμνετε σωστά. Όλα στο μυαλό μας είναι.
Έχετε παρατηρήσει την έκφραση του προσώπου της/ του την ώρα που η απόλαυση του φτάνει σε κορύφωση; Έχετε δει πως λάμπει το βλέμμα από επιθυμία και πάθος; Τη γαλήνη μετά την έχετε νοιώσει; Τότε γιατί ασχολείστε με έρευνες περί σημείο «G»; Το έχω απορία η δόλια.
Υ.Γ. Για όσους προτιμούν να διαβάζουν κοινωνικό-πολιτικά σχόλια: Περιμένω να περάσουν οι πρώτες 100 μέρες για να σχολιάσω λίγο πιο δυνατά τα περί πολιτικής. Προσπαθώ να μην καταπατήσω τον λόγο μου, ότι δεν θα γκρινιάζω πολιτικά πριν τις 100. Δυσκολεύομαι ταμάλα. Αλλά ο λόγος είναι λόγος. Και λίγο να γελάσουμε δεν βλάπτει. 😉